Saymakla bitmez de en son başıma gelen olay güzeldi.
Dün akşam ormandayken bir çakal yavrusu koşarak yanıma geldi. Şaşkın şaşkın yüzüme bakıp yine kaçıp gitti.
(img:#1538306)
Ya da mis gibi doğası?
Edit: 8 yaşına kadar köyde büyüdüm.
Şu yaşıma kadar da her hafta sonu ve bayram tatillerini köyde geçirdim.
Yeterince yaşadım diye düşünüyorum kendi adıma.
Yeri geldi inek de sürdüm, ot da yoldum, bahçe de ektim.
Yani aklınıza gelebilecek her köy işini yaptım.
egzozsuz hava, bir numaralı stres sebebi olan trafiğin yokluğu, oksijen bolluğu ve yeşil doğası.
köyden köye de fark var tabi.
mesela güney anadolu dersen her yer börtü böcek ve benim gibi alışık olmayan bir şehirli için hiç de çekilir bir durum değil.
bööyle, sıcak, güneşli ama rüzgarsız ve nemsiz bir öğle üzerinde, bembeyaz kireçli kerpiç eve girip anneanenin sedirine uzanmaktır.
arada yumurtlarken çığlık atan tavuğun sesi gelir. başka ses yoktur.
bu arada ne şanslıyımki 15 milyonluk bir şehirde şu an o ortamı yaşıyorum. koca koca apartmanların birinin bahçesinden bir tavuk çığlığı geliyor. pazar sessizliği var ve hava tamda yazdığım gibi, kuru ve sıcak.
