o yüzden şeyh Edebali, Osmangazi'ye verdiği meşhur öğütün sonunu şöyle bitirir,
evlat:
iyiliğe kötülükle karşılık vermek, şer kişinin karıdır,
iyiliğe iyilik ile karşılık vermek, her kişinin karıdır,
kötülüğe iyilik ile karşılık vermek, er kişinin karıdır.
şer kişi olmak ile her kişi olmak, kolay,
er kişi olmak, işte bu yüzden farklılık ister.
Not: aşağıda yazılanlardan sonra eklemek zorunda hissettim, elbette bunun belli sınırları olsa gerek, kimse sana tecavüz etmiş birisine , bir kutu baklava ikram et falan demiyor, burada anlatılmak istenen, daha geniş bir manada, kindarlığın, kin gütmenin sıkıntılı bir şey olduğudur, bazen affetmek en büyük ceza dahi olabilir,
ayrıca ben de yüzde yüz uygulayabildiğimden falan yazmadım.
Kişinin karşısındakinin seviyesine düşmeyerek gösterdiği erdemli davranıştır.
Oda arkadaşımla aramızın nötr olması ve akabinde benim onu takmıyor oluşum sonucunda kız odasını değiştirdi. Buraya kadar sorun yok, isteyen odasını değiştirir. Bunu, beni odadan attırmak isterken müdür tarafından geçimsiz ilan edilip mecburen yapıyor olması sanırım sorun.
Gittiğinden beri arkamdan konuşuyor ancak alelade. Dün odama yeni biri geldi, sevimli sempatik biri, iyi de anlaştık. Yarım saat kız yoktu, geri geldiğinde odadan gitmek istediğini ve benden korktuğunu söyledi. insan benim gibi bir ponçikten neden korkar?
Bu konudaki tezim eski oda arkadaşımın kızı tenhada kıstırıp hakkımda yalan yanlış şeyler söylüyor olabileceği yönünde.
Bu nasıl bir kin anlamadım. Hâlâ dişini döküp eline vermediysem şükretmeli bence
