Öncelikle Her iyiliğin içinde bir kötülük, her kötülüğün içinde de bir iyilik vardır deyip eksimi alırım bir temiz.
O önemli değilde hakikaten bu kötü bir durum bence. O an fark etmek yada zaten öyle olduğunun farkında olmak.
Bulaşıcıdır efenim.
iyilikte.
Aynı kötülük gibi bulaşıcıdır. iyilik en azından kalbi sıkıştırmaz ve yormaz. Zira kötülük, kötü olmak, kötülük yapmayı istemek bir plan ve program gerektirir zannımca.
Yorar insanı.
Bu bir Meziyet değildir hem. Ben kötüyüm öhöm pöhöm diyecek bir durumda yoktur. Kimse bunu takdir etmez yada onaylamaz diye düşünüyorum.
