En azından kanser değilsin.
Öleceğini bilerek yaşamanın zorluğunu düşünüyorum sonra. Insanların ölmeden önce yaşadıkları ruh ve beden haline binlerce kez şahit olmuş biri olarak... aklımdaki tüm isyanları susturup devam ediyorum yaşamaya.
Bana hep şöyle diyor yakınımdakiler: "sen neler atlattın beee!" Biliyo musun sözlük, onlar öyle diyince daha bi acıyorum kendime. Durumumun vehametini anlıyorum. Diyorum ki; gerçekten ağırdı...
dünyada hiçbir şey şu anını sıkıntılı geçirmeye değmez çünkü 1 kere yaşıyorsun bak ben yazarken bile gitti artık .
o yüzden daima iyi keyifli ve hoşuna giden şeylerle geçirmeye bak.
Yarrak ve dahi kürek sözlerdir.
içinizden saydıklarınız hariç belki...hele çarmıha gerilmiş çivili ellerinizden şıp şıp kan damlarken "her inişin bir çıkışı var abi yeaa" diyen sikiği sapan lastiğiyle dövesim geliyor amk.
