özellikle son yıllarda hayatını çıkar üzerine kuran insanlar sayesinde içi boşalmış bir kavramdır dostluk.. her güzel şey gibi bu değer de yitip gitmiştir.. arkadaşlıktan öte, kimi zaman kardeşten daha yakın olan insandır "dost".. en zor gününde yanında olandır, yanında olamıyorsa arayıp bir hal hatır sorandır.. hayatınızda öyle bir insanın olduğunu bilmek bile huzur duymanıza neden olabilir fakat uzakta kalmıştır bu tür dostlar/ dostluklar.. birbiri için canını dahi verebilecek insanlar; o güzel ispanyol paça pantolonları, çok yakışan bıyıkları, onurlu duruşları ve haysiyetsizlere inat giydikleri parkalarıyla birlikte geçmişte kalmışlardır.. şimdinin ilk fırsatta unutan, kötü gün nedir bilmeyen, 3 gün beraber takılmayı dostluk zannedenlerine acıyan gözlerle bakmaktadırlar eminim.. hemen hemen her şeyin para üzerine kurulduğu modern(!) dünyamızda karşılaşmak hayaldir artık bu kavramın hakkını verenlerle.. bize yazıklar, bizi bu hale getirenlere de lanet olsun..
dostluk kavramının ne olduğunu bilmeyen postmodern arkadaşlardır bunlar, kendi sıkıntısına dostunu koşturmayı çok iyi bilir de karşı tarafa denk geldi mi ses seda çıkmaz, hiçbir atasözü yoktur ki yok yere türemiş olsun;
(bkz: iyi dost kara günde belli olur)
dost demek yanlıs olur ona, dost, iyi günde kendini cok göstermeyen ama nezaman ihtiyacınız olsa yanınızda olan, güvenebileceginiz gerekirse tek insandır.
