feridun duzagacin beni rahatta dinleyin albumunden harika bir parca.en iyi feridun duzagac sarkisi diyebilirim;uzun uzun feridun duzagac albumunde niye yoktur hala anlam veremem.sozleri de soyledir:
isiklarla oynuyorum karanliklara kalarak
gozlerimi actigimda bana bakiyorsun aglayarak
gecelere bilmece cözümsüz bu kördügüm
bir yanim sensizlikse öte yanim da ölüm
benim gözlerimle bana bakan yabanci gibi
yalnızlik diye diye aynalarda gördügüm
yillara yollara adini sevdalara yazsam
ucan kuslara ölü düslere sorsam
silinmiyor hüzünlerim
seni seviyorum
aglasam gizli gizli gözyaslarım sana degilmis gibi
beklesem zamansiz dünsüz yarinsiz gelmeyisini
silinmiyor hüzünlerim
seni seviyorum
bir magazin programında 3 kişi ve amatör bir kamera ile çekildiğini düşündüğüm sürekli birilerinin birilerini aldattığı sesi kısık televizyonda kanal değiştirken görülmesi daha sağlıklı olan bir şey
önceleripazar keyfi adlı magazin programında kısa kısa olan sonra cantanrıyar-petek dinçöz dayanışmasıyla pazarlamaya yönelik dizi boyutuna taşımak istedikleri ancak ne oyuncunun oyuncu,ne yönetmenin yönetmen ne de senaristin senarist olduğu görsel-işitsel bütün.-afiyet olsun...-
aslının hümeyradan çok çok daha iyi söylemiş olduğu kanısına vardığım şarkı. hümeyra seslendirdiğinde şarkı iç karartıcı geliyordu, aslı daha yumuşatmış sanki, yürek okşuyor...**
klibinde Bir istanbul Masalı'ndan sahneler gösterilen Funda Arar şarkısı
döneceğim tozlu yollara
al gelincikler sereceğim
solarlar bilirim sevgilim
yine bekleyeceğim
bitse de bir gün nazlı hayat
ben bir tek seni seveceğim
kader güçsüz kalır sevgilim
sensiz ölmeyeceğim
kördüğüm karmaşık bir bilmece
uyutmuyor beni gündüz gece
utanmam usanmam beklerim öylece
gitgide gitgide azalmasın
savrula savrula kaybolmasın
gözgöre gözgöre bitmesin ağlarım
hem senim hem ben bölünemem
kendimi sensiz eyleyemem
beni sensiz koymasın tanrım
başka söz söyleyemem
kim bilir
neler oldu
yer yarıldı
herkes hala kibar
parlak kutularda
toy mühendisler
bozuk ve sahte
hep havadisler
bu mudur bana reva gördüğün
kimseler bilmez
bu bir kördüğüm
ne ilk ne de son
beraber bekledik
yaptığımızdan ne kadar emindik
durdum durdum kendime güzel bir ağ ördüm
kimse bilmez kimse bilmez bu bir kördüğüm
öyle uzak ki yerin
uzaklari asiyor
bütün özlediklerim
benden ayri yasiyor
ya her seyim
ya hiçim
sorma dünya ne biçim
bir kördügüm ki içim
çözdükçe dolaniyor...
