Hz Aişe annemiz, bir gün Peygamberimiz e her kadının zaman zaman eşine sorduğu şu soruyu sorar:
- Ey Allah ın Resulü, beni seviyor musun? Allah Resulü, "Bu ne biçim soru, sevmesem yanında olur muydum" türünden cevaplar yerine, şöyle der:
- Evet ya Aişe, elbette seni seviyorum! Bu cevap Aişe annemizi ihtimal tatmin etmez. Sevgisinin ölçüsünü merak eder ve ardından ikinci sorusunu sorar:
- Beni ne kadar seviyorsun ya Resulallah? Bunun üzerine Efendimiz, hem Hz. Aişe nin hem de bizim yüreğimizin derinliklerini titreten şu içten, samimi ve bir o kadar da edebi ifadeyle şöyle cevap verir:
- Kördüğüm gibi ya Aişe.
Efendimiz, eşini asla açılmayan, çözülmeyen, kördüğüm gibi bir sevgiyle sevdiğini söylüyordu. Bu, açılmayan, bitmeyen sırlı bir sevgi demekti. Eşinden duyacağı sevgi sözcükleri bir kadının gıdasıdır. Hz. Aişe annemiz aldığı bu cevap karşısında elbette çok memnun kalmıştı.
yıllar sonra hz. Aişe annemiz, aynı soruyu sorarak; Ey Allahın Resulü kördüğüm ne alemde?" diyordu. Allah Resulü de cevab veriyordu: - ilk günkü gibi ya Aişe...
--spoiler--
Binlerce kez tövbe ettim bin kere döndüm
Ne yeminler bozdum ama yine kördüğüm
Aşkımızın sonu yoktu yoktu bir çözüm
Kaçıp gitmek tek çareydi çok üzgünüm
--spoiler-- *
