Oyun bitti ve her şey yerini buldu.
Akşamla ebedi kızlar anne oldu.
Aynalara bakma, aynalar fenalık;
Denizi, sonsuz olanı düşün artık.
Bir gün beni hatırlayabilirsin ancak,
Güzelsem soyabilirsin çırılçıplak;
Oradayım hep ben, orada, derinde,
Gemilerin ihtiyar köpüklerinde.
bir şeylerin yolunda gittiğinin nişanesi olan mutlu kabarcık. türk kahvesi'nin olmazsa olmazı, ayranın daha "ayran" olduğunun göstergesi, insan gerçekten hayret ediyor. o köpük olmadan tat değişmiyor belki ama kahvenin veya ayranın iyi ellerden çıkıp, görücüye öyle çıktığını bilimsel olarak ispatlıyor neredeyse.
hoş, yalnızca içecek dünyası için değil, temizlikte de hayati önem arz eden köpük, annelerimizin de bir numaralı dostu. çünkü daha fazla köpük, daha fazla hijyen dolayısıyla daha fazla mutluluk demek onların nazarında. köpüğün az olduğu bir temizlik seansı, sinir bozucu bir eylemden öteye geçmez, geçemez. o saatten sonra faydalar faydasız, imkanlar imkansız. uzayan gecelerde çamaşırlar, bulaşıklar imkansızdır.
