Oyun bitti ve her şey yerini buldu.
Akşamla ebedi kızlar anne oldu.
Aynalara bakma, aynalar fenalık;
Denizi, sonsuz olanı düşün artık.
Bir gün beni hatırlayabilirsin ancak,
Güzelsem soyabilirsin çırılçıplak;
Oradayım hep ben, orada, derinde,
Gemilerin ihtiyar köpüklerinde.
ilk kez görüp tanıştığım eniştemle (kardeş çocuğumun eşi) beraber aktivite yapmak üzere dayımın evinde köpük dergisinin arkasındaki haritayı aldık. zaman geçsin diye çözelim dedik. meğersem soru soruyolarmış, doğru şıktan gidiyomuşsun, finishe varıyomuşsun etc. etc.
+hadi bakalıım, bunu soruyorum hocam bu soru yanlis. hangisi bi burçtur?
a)koç
b)salyangoz...
-ahahah salyangoz mu?
+evet baya saçmaymış.
akabinde gülünür. kopmamıza sebebiyet veren dergi adıdır.
bir şeylerin yolunda gittiğinin nişanesi olan mutlu kabarcık. türk kahvesi'nin olmazsa olmazı, ayranın daha "ayran" olduğunun göstergesi, insan gerçekten hayret ediyor. o köpük olmadan tat değişmiyor belki ama kahvenin veya ayranın iyi ellerden çıkıp, görücüye öyle çıktığını bilimsel olarak ispatlıyor neredeyse.
hoş, yalnızca içecek dünyası için değil, temizlikte de hayati önem arz eden köpük, annelerimizin de bir numaralı dostu. çünkü daha fazla köpük, daha fazla hijyen dolayısıyla daha fazla mutluluk demek onların nazarında. köpüğün az olduğu bir temizlik seansı, sinir bozucu bir eylemden öteye geçmez, geçemez. o saatten sonra faydalar faydasız, imkanlar imkansız. uzayan gecelerde çamaşırlar, bulaşıklar imkansızdır.
