son zamanlar da ciddi ciddi düşündüğüm durum. sebebi şöyle ki ;
ibne yiyip içip sıçıyor sadece. sabah işe giderken bakıyorum buna, amcık gibi uyuyor. ona mama parası getirebilmek için çabalıyorum ben. ne bir teşekkür, ne bi gönül alma.
"abi allah senden razı olsun, kuru mamayı, suyu eksik etmedin bu 6 sene boyunca benden. al burda 800 dolar var, kafana göre harca" dese bir gün nasıl sevinecem. ama boş gelmiş boş gidiyor.
geçen gün bi deney yapayım dedim. bunun önüne biraz tel ve havya koydum. havyayı fişe taktım. bakalım çip falan yapabiliyor mu?
deneyin sonucu;
havyadan korktu. gitti yattı yine. iyice sinire kestim.
bakın beyler 6 sene diyorum. 6 koca sene. 3 aylıktı bana geldiğinde, ölmek üzereydi. bunu aldım adam ettim. travmatik bir geçmşi olduğu için bir dediği iki edilmedi. ama artık gün geçmişi sorgulama günüdür.
geçen gün işten geldim, elimde poşetler. migros'a uğramışım, bi dolu masraf etmişim. baktım bu sik kırığı bana bakıyor.
"oğlum bak mamalar aldım" dedim aynen bir ibne gibi. geldi poşetleri kokladı, gitti yattı yine.
"ulan" dedim içimden, ben ölsem bu sikik kılını kıpırdatmaz. yavaşça yattım salonun orta yerine. "ahhh" diye kalbimi tuttum mahmut hoca gibi. 1 dakika geçti, 2 dakika geçti, inanır mısınız yerinden kalkmadı lan. halıda yattım durdum 45 dakika. inat ettim amına koyim.
hafiften içim geçmiş 45 dakikadan sonra, uyumuşum. bi kalktım 3 saat geçmiş. yanağımda halının izi çıkmış. baktım bu hala yatıyor mu koltukta diye, sik suratlı içerki odaya gitmiş.
bir hışımla kalkıp içerki odaya gittim. beni gördüğü an yine kalbimi tutup yere attım kendimi. bu şekilde bütün gece yerden yere vurdum narin bedenimi ama zerre tepki alamadım.
aldım elime gazeteyi, rulo yaptım. "senin" dedim "anneni sikerim çocuk". verdim sopayı ağzına ağzına. dayağın en hararetli yerinde kendimi yine yere attım kalbimi tutarak. sonra aniden yerden kalkıp biraz daha dövdüm.
