çok var etrafımda bunlardan. hepsi de düz orospu çocuğudur. türlü akıl oyunlarıyla laf sokmalara falan hiç gerek yok. safi orospu çocuğudur açık ve net.
"köpek bana göre değilmiş yaa", "alerjim varmış benim aslında" "hayvancağız depresyona girdi ilgilenemiyorum diye" gibi bir sürü saçma bahaneleri vardır. alerjin varsa antihistaminik alırsın, diğer bahanelerin ise akılla mantıkla açıklanabilirliği yoktur. köpeği alınca kendini tanımaya başladı sanki yavşak.
onu da geçtim, kimse bir hayvana zorla bakacak değil. gönüllü sahiplendirme yapan bir sürü site var. 2 dakikanı ayır da ilan ver yahu. hiç olmadı veterinere bırak. ama yook, ille sokağa atacak. "doğal ortamına bıraktım yaa" demezler mi bir de, ağızlarını yüzlerini parçalayasım geliyor. köpeğin doğal yaşamı sokaklar, çöp tenekeleri midir? seni atalım bakalım sokağa, kaç gün yaşayacaksın acaba? kedi veya köpeği sokağa salmak, o hayvanın ölüm fermanını imzalamaktır. lamı cimi yok, bu böyle.
geçtiğimiz yıl 5 ay kadar aynı evde yaşadım bir köpekle. 15-20 gün görüşemedik ve yemeden-içmeden kesildi bobby, öldü. ve ben kendime bildiğim bütün küfürleri ettim. cüzdanımı alıyorsam o siktiğimin yerinden çıkıp giderken bobby'i de almalıydım bana göre.
ulan bir insan bile bile nasıl yapar bunu.
düşün ki akşam eve girdiğin anda ananın, babanın, eşinin, çoluk-çocuğunun veremeyeceği bir sevgiyi yığıyor kucağına "köpek" dediğin. düşün ki seni göremediği her gece ağlaya ağlaya inletiyor ortalığı...
sen ne orospu çocuğuymuşsun arkadaş. ne bilmezmişin sevginin ne demek olduğunu.
ne yazık ki sorumluluk ve ciddiyet sahibi olamamış, aklı anca köpeğiyle hava basmaya, ortam yapmaya çalışan insan tipidir. onlar yüzünden barınaklar ve sokaklar cins köpeklerle dolup taşıyor, herkes yavru Golden yavru bilmemne istiyor ama kimse zor durumda olan bir köpeği sahiplenmek istemiyor. maalesef çoğu kişi geçici bir aktiviteymiş gibi köpek sahibi oluyor, zorluklarını ve masraflarını görünce dayanamayıp sokağa atıyorlar. böyle insanlar için fikrim hep sabit "umarım kendileri de bir gün sokaklarda aç susuz ve sevdiklerinden uzakta, soğuk sokak köşelerinde kalırlar."
vicdan ve sevgi yoksunu kimselerdir. küççükken sevimli deyip alırlar sonra büyüyünce atıverirler sokağa. madem bakamıyacaksın alma kardeşim. onu sevecek ve ölene kadar terketmeyecek bir sahibi olacaktı belki almasan. sokak köpekleri bir şekilde yaşamı öğrenmiştir, neyin ne olduğunu bilir ama senin köpeğin eve alışık ne yapar ne yer hiç düşünmez misin? yapmayın bunu nolur yapmayın. yazık çok yazık!
