hem sevdiğiniz bir şey/kişi adı olması hem de çok sevmediğiniz bir şey/kişi olması gerekir.
örneğin bir müslüman köpeğine hasan, hüseyin gibi adları koymaz. bunun nedeni hasan, hüseyin gibi adların önceki iyelerini aşağılamaktan korkmaktır.
aynı durumda müslüman olmayan biri de köpeğine hasan, hüseyin gibi adları vermez çünkü köpeğe yazık ettiğini düşünür.
bu durumda bir türk'ün köpeğine vereceği adlar oldukça kısıtlıdır. örneğin zeus, thor, odin gibi türkler'in çok da sallamadıkları pagan inançlarını temel alan adlar; kişi adı olmayan boncuk, tuzluk gibi adlar ve kuşkusuz anlamsız, uydurmaca adlar olabilir.
bunlar dışında benim kedime verdiğim yoda gibi popüler kültür kaynaklı adlar da olabilir. haaa, bunlara meraklı olduğumdan koymadım gerçi kediciğimin adını. enikken çok benziyordu yoda'ya.
küçükken nereden esinlendiysem köpeğimin adını "tom" koymuştum. ancak köpeği hızlıca gelmesi için çağırırken "tom, tom, rom, tom" diye ardısıra söylemek zor geldiğinden "tom" adını ünsüz düşmesine uğratarak "to, to, to, to" şeklinde telaffuz ediyordum. köpeğim buna alınıyordu belli ki. "lan zaten üç harfli adım var onu bile piç ettiler" şeklinde havlayaraktan çok kemiği kemirmediği oldu, çok sorunlar yaşadı köpeğim...
bir keresinde bir arabanın peşinde koşarken sollamaya kalkıp karşı yönden gelen araçla kafa kafaya çarpıştığı oldu küçük kurdumun. jerry'i kovalar gibi kovaladığı her arabanın egsozundan çıkan karbonmonoksitle ciğerleri biraz daha yaşlanıyordu köpeğimin. tekliyordu öksürüyordu ara ara, ama anlam veremiyordum. ve sonunda o da hastalandı her köpek gibi sebebi oldu ölüm.
