insanın en iyi dostu olmasından kaynaklanıyor olabilir. belki de akıllı olduklarından.
anlatacağım hikaye sadıklıkla alakası da yoktur bilemiyorum ama anlatacağım işte! banane bananeeee.
sene, geçen sene değil bir kere.
önemi yok zaten...
teriyer cinsinde beyaz bir köpeğim vardı.
sahibinden almıştık, pet shoptan filan değil.
alalı 2-3 ay olmuştu sanırım, herneyse.
tuvalet ihtiyacı için sokağımızda bulunan parka çıkardım köpeği.
neyse rahat rahat yapsın diye saldım hayvanı, ben de salıncakta sallanıyordum.
5-6 dakika geçti köpekten iz yok. hayda...
parkı aradım yok, köpek sesleri geliyordu dolaştım caddeyi filan, yok.
yapacak bir şey yok eve gideyim bari dedim.
köşeyi döndüm, apartmana doğru gidiyordum ki ne göreyim!
mavi gözlü, mavi gecelikli bir kadın. taş lan taşşşş offf.
neyse konumuz bu değil ee bir baktım bizim köpek apartmanın kapısının önünde beni bekliyor.
dedim ulan senin yaratanına kurban!
böyle akıllıdırlar işte. öyle yani.
bilin de utanın ibneler, siz daha sözlüğün yolunu bilmiyorsunuz amk.
o küfür olmadı orada ama neyse kalsın.
