6 yıldır bu yazar güruhunun içindeyimdir. çocukken 'ulan bi evim olsun, hemen köpek alıcam!' hayalime kurban gidip, öğrenciliğimin ilk senesinde yavru bir köpek aldım. dünyada yaşanması gereken en muhteşem hislerden biridir; lakin öğrenciyken öyle değildir.
bu minik kuçu benim öğrenciliğimdeki bütün sosyal hayatımı bitirdi. evde bakacak kimse olmadığı için, eğlenceli arkadaş muhabbetlerinden ya da gece hayatından erkenden ayrılıp koşarak eve gelmek zorunda kaldım. yok efendim bu akşam arkadaşımda kalayım, yok efendim haftasonu sıkıldım bir şehir dışına tatile gideyim gibi hayalleriniz varsa hepsini unutun. pet otellere verecek paranız yokken, ya da pet otellere para vermeye kıyamıyorken bu hayalleri gerçekleştirmeniz imkansız.
dediğim gibi; gerçekten çok güzel bir duygudur. kendiniz doğurmuşsunuz kadar çok seversiniz. ama köpek almak istiyorsanız, bu isteğinizi hayatınız tam anlamıyla düzene oturduktan sonra yapmanız gerek. sizin sosyal hayatınıza üzüldüğüm için söylemiyorum bunu; zavallı köpeğe işkence çektirmeyin diye söylüyorum.
2 aydır içinde bulunduğum cenah. 2 Aydır bir insandan öğrenemeyeceğim onca şeyi şuncacıktan öğrendim. En önemlisi sabır kavramı üstüne kendisiyle münazaralar yaptık. O sıçtı ben temizledim. Küçük detaylara daha çok dikkat eder sayesinde. Ama kesinlikle öğrenciyseniz ve eve az uğruyorsanız kalkışmayın derim. Yazık köpeciğe yalnız kalmasın. Haa ben ömrüm boyunca hep öğrenci oldum. Hayatımın neresinde bir köpek edineceğimi kestiremedim ve şerefsiz beni gördüğünde daha 1 aylıkken kucağıma beni al dercesine ne güzel zıpladı ki. Altı tane yavrunun içinden mis gibi sıyrılarak evime ortak oldu böylelikle. Yavaş yavaş insan köpek almadığını fark ediyor bir köpekle yaşadıkça yemin ediyorum bunların topu 0-5 yaş arasında hiç büyümeyecek olan bir çocuk. Aha şimdi yanımda koltuğu kemiriyor, ismini söyledim döndü baktı canını yidiğim....
köpeklerine iyi bakması gereken yazarlar ve sokak köpeklerini de ihmal etmemesi gereken yazarlar. .aralarında olamadığım yazarlar allahın izniyle seneye.
Köpek sevdiğimde yahut salyalarının değidiği bir yere dokunduğumda alerjim ortaya çıkıyor.
Bilen bilir, tedavi edilmiyor en fazla etkileri hafifletiliyor.
Köpeği özel bir şampunla yıkamak, yerleri çok özenli temizlemek hiçbiri çözüm değil.
Bütün bunlara rağmen evin içinde eşkiya gibi dolaşan bir golden var. Hatta uyanık benim zayıf noktalarımı biliyor.
Zamanla sevdik birbirimizi, alıştık. Mecburduk zaten.
Çünkü ikimizde evin prensesi kızımı çok seviyoruz.
Yıllar yılı bahçeli ev hayal ettim. herhalde emekliliğimde olur derken emeklilik hayalimi öne alayım dedim ve bir ev buldum.
Lan site girişinde tüyleri dağılmış, saçak suçak bir kurt. Güvenliğe sordum nedir hikayesi? Dedi çok yaşlı. Ok o zaman dedim son zamanlarını benle geçirsin ben bunu alıyorum. Meğer sitede dışarıdaki köpeklere bakan bir gönüllü varmış, sen tut beni ara, de ki siz mi alacaksınız, o zaman ben hazırlıyorum.
Artık adı Alf. Meğer çok hırpalandığından öyle üzgün süzgünmüş. Sadece 8 aylıkmış iyi mi? Buraya küpeli bırakılmıştı, boynu yara içindeymiş komşum tedavi ettirmiş zamanında. Komşum temizletip veteriner bakımını yaptırdıktan sonraki hal budur: https://galeri.uludagsozluk.com/r/593845/+
