Şehirden yarım saat kadar uzaklıkta, sahil kenarında küçük ahşap bir evimiz var. haftasonları kafa dinlemek için gittiğimiz bir mabed bizim için.
Telefon pek çekmez, birkaç televizyon kanalı dışında izleyebileceğiniz bir şey de yok. Denizin sesine mahkum eder sizi.
Yakın civardaki evlerde keçileri, tavukları olan komşularımızla tam bir köy hayatı simulasyonu yaşarız.
Genelde tek gittiğim, kafamı dinleyip, kendimi resetleyip geri döndüğüm bir yer benim için.
Hiç köpeğim olmadı benim, annemin eteklerini, babamın elini çekiştirip de köpek alalım demedim. Ama bir border collie’im var.
Nasıl mı? Anlatayım...
Yıllık izinde gittiğim bir gün, bahçede oturmuş yemeğimi yerken etrafta dolaşan panda yavrusu gibi bir köpek gördüm. Yanıma çağırdım, geldi. Baktım tasması yok, oturduk birlikte yemek yedik kendisiyle karşılıklı.
Uzun zamandır sahil kenarında baş başa bir erkekle yemek yememiştim. Bana da değişiklik oldu.
Sonra içeri girdim. Akşam yürümek istedim, çıktığımda bizim panda bahçedeydi. Muhtemelen bakılamadığı için sokağa bırakılmış, sokak şartlarına alışkın olmayan bir köpek yavrusuydu.
Sabah birlikte kahvaltı yaptık, zamanla alıştık birbirimize. Öyle ki, nereye gitsem peşimde geliyordu.
Onsuz ne yürüyüş yapabiliyordum, ne markete gidebiliyordum.
Bana peşime adam takmış kıskanç koca psikolojisi yaşatıyordu.
Hala öyledir...
Baktım ki, biz iki sevgili gibi takılıyoruz, buna tasma alayım da sahibinin olduğu belli olsun dedim. Hiç sevmedi ama taktık tasmasını. O akşam ağzında tasma yanıma geldi, nasıl söktü onu bilmiyorum.
Aldım tekrar taktım, sabah tekrar ağzında tasmayla geldi. Alyans mı bizi birbirimize bağlayacak, ben seni kalpten seviyorum edasındaki bir koca misali tasmasını takmak istemiyordu.
Daha fazla zorlamadım.
Haklıydı.
Bıçkın bir delikanlıydı bizimki. Sabahları kahvaltı sonrası ben kahveye gidiyorum der çıkar, dolaşır, etrafta takılır, sahilde millete sarar sonra akşamları eve gelir, yemekte ne var der gibi verandanın merdivenlerine oturur beni bekler.
Bazı geceler denizin sesi uğultulara karışır, korku filmi efekti yaratır rüzgar. Öyle gecelerde uyuyamam. Korkunca kapıyı açar bizimkine seslenirim. Ayaklarını verandaya dayar bana bakıp, kedidir kedi sen uyu der.
Ben bir kap yemeğe kadim bir dost kazanmış oldum.
Haftasonu kaçamaklarımın baş kahramanı, evimin direği, gözümün bebeği. Son kısım biraz abartı oldu sanki. *
golden cinsi bi' eşek sıpasına sahibim. babası ben oluyorum ve burada da eşek olduğumu itiraf ediyorum.
köpekler, özellikle golden cinsi köpekler sahibine çok aşırı bağlıdır. kendi cinsleri için hırsız girse önüne terlik koyar derler. benim eşek sıpası şu;
bu ilk aldığım hali tabi. şu an 7 aylık falan oldu.
bazen gelir derdinizi anlatamayacağınız insanlar olur. gider ona anlatırsınız. benim ki canımın sıkkın olduğunu görüp de o kadar çok hareketli olmasına rağmen kıpırdamadan kucağımda oturan bir köpek. bazen olur çok canım sıkılır hiç oynamayız, havlayarak bağırır bana.
sorumluluk sahibi iseniz ve kendinizi bakabilecek güçte hissediyorsanız bir evcil hayvan edinin kendinize. ben çok kötü hissettiğim bir dönemde aldım. iyi geldi, çok iyi geldi hatta.
gecenin (ya da sabahın) 04.30'unda sıcakladı diye buz masajı yapmaktır.
hatta gecenin (ya da sabahın) 03.00'ında tuvaleti geldi diye aşağı indirmektir. sabah 06.00'da tekrar mızıklamaya başlayacak ve tekrar tuvalete indirilecektir.
masada bir şeyler yerken gelip yanınızda masum masum oturunca tabağındaki yemeği paylaşmaktır, kendine bile tahammül edemediğin zamanlarda onunla ilgilenmektir.
ülkemiz sınırları içinde çevrenizdekiler tarafından her türlü taciz ile zorlaştırılan sahipliktir. sokağa çıktığınız andan itibaren elalemin sözlü sataşmalarına maruz kalırsınız, herkesin size laf söyleme, birşeyler öğretmeye hakkı vardır, ülkede herkes ırk bilimcidir, sizin köpeğiniz yurtdışı yarışmalarda derece de almış olsa kırmadır, herkesin köpeği en güzel, herkesin köpeği en akıllıdır, egosu tavan yapmış insanlarla muhattap olmak zorundasınızdır, çünkü ortak paydanız vardır.
şu hayatta en çok istediğim şeylerden ilk sıraları oynar o kadar çok istiyorum ki, sanki köpeğim olsa her şey yoluna girecekmiş gibi, umarım bir gün köpek sahibi olurum
-o büyüyünceye kadar, sabahın dördünde sakinleşmesi için, oyun oynamayı göze alabilmektir.
-sabah akşam tuvalet yıkamaktan üşüteceğini bilmektir
-annenin çığlıklarını dinlemeyi kabullenmektir
-herhangi bir şey için masanın altına doğru eğildiğinizde kemirilmiş tahta parçaları görünce şaşırmamaktır
-ara ara kıyafetlerinizin üstünde yatmasına izin vermektir
-sıcak soğuk demeden gezdirmeye çıkartmaktır, poponun donacağını bile bile
-en önemlisi yanında olan en sadık canlı olduğunu bilmektir
çok büyük sorumluluk gerektirir bi de en kralından sabır tabi.
çocuk sahibi olmaktan çok daha zordur; tüm canlılara aynı mesafeden bakılıyorsa elbette. çocukla her yere gidebilirsiniz ama köpek sahibiyseniz bazı alışkanlıklarınızdan ve özgürlüklerinizden feragat etmek zorundasınızdır.
bazı marketlere köpeğinizle giremezsiniz örneğin,
bazı cafe vb mekanlara köpeğinizle sizi almazlar mesela.
ilgilenmen gereken bi can demektir. Acıkır kuyrugunu sallayıp sana koşar. Kakası gelir kuyrugunu sallayıp sana koşar. Dışarıda gezmek ister yine kuyrugunu sallayıp sana koşar yani aranızda bi bag oluşması gerekiyor bu bag oluşuncada ondan ayrılmak gerçekden zor oluyor.
Bigün öldüğünde sana doğru koşuşu aklına geliyor seni görünce nasıl mutlu olduğu aklına geliyor tasmasına bakıp kötü oluyorsun.
Burnunun direği sızlıyor.
