kopek hayvanının "ısırma" gibi bir kabiliyete sahip olmasından dolayı yasanan korku
kopegin sahsiyete kıl oldugu ısıracagı dusunulur, korku yasanıldıkca salgılanan adrenalin sebebiyle kopek sahsiyete daha cok yaklasır daha cok korkulur, daha cok yaklasır daha cok korkulur ve olay bir arkadas kopegi def edene kadar devam eder
psikolojik anlamda kendisini çocukken köpek kovalamış,ısırmış,köpeklerle ilgili kötü şeyler duymuş kişinin büyüdüğünde de bu korku halini sürdürmesidir.ismi:cynophobiadır
doğuştan gelebilen hayvan korkusu yüzünden olabilir.bu korku zamanla yenilebilir, fakat daha sonra kişiyi bir köpek kovalarsa korku yeniden ortaya çıkabilir yada köpekten hiç korkmayan biriside köpekten korkmaya başlayabilir.bide bu tiplerin kediden korkan sürümleri vardırki işleri zordur...
çocukluğunda hayvanlar tarafından kovalanan insanların büyüdüklerininde de ortam ayırt etmeksizin yenik düştüğü adrenalin yükselmesi. bir yerde okumuştum da, köpeğe böyle sert sert bakınca kimin patron olduğunu anlarmış. başka bir okumamdan da bu aynı itoğullarının bilmem kaç metreden adrenalin yükselmesini anladığını okumuştum. o yüzden kendi hayvansal içgüdülerime güvenip yolumu değiştirmeye devam ediyorum. en kalabalık mekanlarda pitbull, doberman gezdiren gençliğe de buradan selam ediyor, mehmet barlas yanağınızı okşar inşallah diyorum.
genelde kızdan daha fazla tırsılan durumdur. bozuntuya verilmez çünkü milletin içinde karizma sözkonusudur.
+enderrrrrrr ayyyyyyy köpeeekk
-ananıııı höyt hidiiiiieeieee , hiidiiie giitt.
+aağşkıııaam.
-offf pffffff * sen olmasaydın ben yapcağımı bilirdim.
+ne yapardım ağğşkaam.
-kaçardım aq napcam başka.
+ekikikikii.
tam çıkmışım okuldan eve doğru ilerliyorum beş tane it hazır olda durmuş bana bakıyo,hayvanlar işkillenmesin diye bakamıyom da,robot gibi ilerlemeye başladım...hayvanlar şüpheli tavırlarımdan olsa gerek havlamaya başladı(e anlıyo tabi hayvan)hafif adrenalin salgıladım onu sezdiler heralde koşmaya başladılar üstüme(lan oğlum bu bizden korkuyo lan tavrı gördüler heralde)bende başladım aynı hızda koşmaya,bide köpek kovalayınca kaçma derler kaçmiyim de ısırsınlar mı amuğa goyim,korkmamak mümkün değil zaten, ben onun üstüne bağırarak koşuyo muyum dimi?
dikkat çekmek amacı taşıyan insanlarda gözlenen korkudur.sokakta şirinmi şirin finoya bile ay ben köpeklerden korkarım çok korkunç tarzında tepkiler veren tiplerin sözde korkuları. *sanırsın doberman.içinizden abart abart diyerek suratuının ortasına kafa atasınız gelir.
çok beter bir korkudur. kendi halinde yaleyte yürüyen ve birden nasıl peydah olduklarını bile anlayamayan nefer titi insanına saldıran 3 köpek yüzünden edinilmiştir.köpek hayvanını görünce 10 metre açıktan yürümeye zorlayan bir korkudur.refleks olarak yanındaki kişiyi bile iter insan. köpek korkusuna düçar olmuş kimse kalabalık caddelerde elinde köpek hayvanı ile yürüyen herkese içinden sevgiler yollar. köpekler korkan insanı hisseder efsanesine de inanır korkan kimse.evlerden ırak dır.
sonradan sonraya piyasaya çıkabilendir..okumaya eskişehire giden bünye yolda belde orda burda herkesin elinde pitbullah doberman gibi vahşi yaratıklarla fazlaca karşı karşıya gelince ister istemez tırsar artık..gece vakti olunca bunların tasmasını çıkarıp parka bahçeye salan öküzler yüzünden çok rezil olmuşluğum vardır..ulan bizim yetiştiğimiz yerde eve hayvan sokulmazdı napıyosunuz siz..
sonradan edinilen bir korkudur. yani ebeveyn hataları yüzünden. yanlış çocuk yetiştirmekten, canlılara aynı mesafeden bakamamaktan falan. bakın mesela köpekten korkan bir çocuğun anne ya da babasına, illa o da en az o çocuk kadar korkar köpekten.
anlıyormuş gibi yapıp ama asla anlayamayacagım bir korkudur. üstesinden gelinir mi; elbette. sanırım istemek yeterli.
sokakları sadece insanların zanneden canlılardan da ben korkuyorum arkadaş.
insanın gözüne köpeğin sevimli bir hayvandan ziyade canavar gibi gözükmesidir.o korkudan bende fazlasıyla mevcuttur. yolda görünce muhakkak yolumu değiştiririm.
