Zavallı bir hayvana attığı o tekmelerin yada tokatların gün gelip kendisine geri döneceğini tahmin edemeyen yada tahmin etmeye tenezzül etmeyenlerin yapabileceği eylemdir.
eğer bir köpek saldırmışsa ve vurmaktan başka çare yoksa, burnuna tüm gücünüzle vurun.
en hassas noktası burnudur. ama diğer ihtimaller de o da can be.
bir de ne kadar doğru bilmiyorum hayvan doğasına göre havladıklarında ondan ses yüksek çıkartın.
ondan ses yüksek çıkarmazsanız silik bir tip olarak algılıyor imiş.
aşağılık kompleksi olabilir, ruh hastalığı olabilir, ego problemi olabilir, cinsel iktidarsızlık olabilir, eğitim sanılan cehalet olabilir, saf kötülük olabilir ama insanlık değil, o kesin.
Benim köpeğime benim yanımda biri vurcak varya o adamın kolunu keser monte ederim bi tarafına. He hadi onu da geçtim benim yapmama gerek kalmadan zaten köpeğim koparır adamın bi taraflarını.
zaman zaman sokak köpeklerini sevmek için yaklaştığımda, sebepsizce geri kaçmalarıyla beraber başlarına gelen olayı anlarım.
insanlar tarafından hor görülmüş, çöpler veya artıklar bile paylaşılmamış, fiziksel tacizlerde bulunulmuştur ki, o da öylece korkar. bu durum beni kahreder.
sahiplik veya disiplin amaçlı, evcil olan köpekler dövülmek değil de, kafasına vesaire belirli bir hızda vurularak eğitilebilir. ama artık her kim olursa olsun fark etmeli ki, siz bir şey yapmazsanız o da yapmaz. onların da canları var ve bu iş "şiddet" boyutuna ulaşmamalıdır.
bugün belediye parkının bankında oturmuş etrafı incelerken bu yüklemi gerçekleştiren bir insan gördüm. köpeği tasmasızdı ve kendisini çağırmasına rağmen sahibinin yanına gitmedi.
bir süre sonra sahibinin yanına gittiğinde herif sırtındaki deriden tutup kaldırdıktan sonra 7 8 kere kafasına vurdu. köpeğin ciyaklamaları içimi acıttı, yanına gidip sakin olsana kardeşim dedim.
sana ne lan işine bak dedi. adam bir hayli iri yarı olduğu için bir şey diyemedim hatta mutlu olsun diye köpeğine 2 tokat da ben attım. şu an vicdan azabı çekiyorum ama adamın 50 cm kolu vardı.