kömürün torba torba değil de, tane tane, kilo olarak satıldığı zamanlarda, çocuk bünyemizle taşımaya çalıştığımız kavun ebatında kömürlerin sahibi tarafından, bizlere uygun gördüğü mükafattır.
sanırım başka bir mükafat, bu kadar kalıcı olamazdı diye düşünüyorum. o yorgunluğun ve terlemenin ardına, plastik bardağa doldurulmuş olan kolanın verdiği ferahlık, insanın büyüse bile içinden kaybolmayan bir ferahlık imiş.
