köleliğin kaldırıldığı bir dünyada köleliğin hiç olmadığı iddia edilen türkiye'de, işveren, işçisini gazlayıp yarı krediyle, yarı avansla araba, ev falan aldırıyor ve işten ayrılmamasını sağlıyor. buraya kadar iyilik de olabilir ya da işçinin enayiliğinden de bahsedebiliriz ama işverenin ibneliği de burada başlıyor. nasıl olsa borçlu, çıkamaz işten diyerek görevi olmayan işleri de kitliyor işçiye. resmen biniyor sırtına veriyor kırbacı. işçi de o kadar borcun üstüne işten atılma korkusuyla gıkını çıkaramıyor.
işveren sadece işçinin işten çıkmamasını garantiye alıp işçiye görevi haricindeki işleri kitlemese işverene kimse gık diyemez ve işçi enayiliğine yansın deriz. ama işçiyi hem kendine bağlayıp hem de sikmeye kalkmak, tarlada ayağından zincirlenmiş zenci köleleri kırbaçla bağırta bağırta çalıştırmaktan farklı gelmiyor bana. he şunu da belirtelim bu tarz şerefsiz işveren tipinin palazlanmasının önünü açan siyasi ortamı da hazırlayan yine bizzat işçinin kendisi. bu hatasından "inadına" vazgeçmeyen de yine işçinin kendisi. işçi uzatıp kendini sikiyor bir nevi.
