Uyuyan höyük krallarından prensesler kaçırdım. Trebon kasabasını yakıp kül ettim. Felurian'la bir gece geçirdim ve hem canıma hem de aklıma mukayyet olabildim. Çoğu insanın kabul edildiğinden daha küçük bir yaşta Üniversiteden atıldım. Başkalarının gündüz gözüyle ağızlarına almaktan bile korktukları yollardan ay ışığı altında geçtim. Tanrılarla konuştum, kadınlar sevdim ve ozanları ağlatan şarkılar yazdım.
kral katili güncesinin kahrmanı, efsanesine tanıklık ettigim icin mutlu oldugum roman kişisi. ama sanki gerçekten bir yerlerde yaşıyor gibi hissediyorum o ayrı.
Rüzgarın Adı kitabının baş kahramanı abimizdir.
yazarın yaptığı tasvirler sonucu* kendimce adama bi güven duygusu beslemeye başladım .kitap yanımda olunca bir aslan , kaplan kesiliyorum ki sorma sözlük.
benim için ayrı bir yeri var bu karakterin. iki kitabı da 2 kere okudum. bi üçüncüsü için hazırım. yeniden okumanın zamanı gelmiş.
kitabı için:
(bkz: kral katili güncesi)
