çocukluğumun büyük aşkı.
aklım giderdi kuşburnu marmelatı diye.
ama ev yapımı olacak. hazır değil. ev yapımının ekşiliği genzi hafiften yakar. yapımı zordur. meyveleri iyice ezmek, çekirdekleri ayırmak için süzgeçten geçirmek gerekir. kıvamı sahteden kıvamlaştırıcılarla verilmez. mis gibi kuşburnu kokar.
kahvaltıda olsa ne iyi olurdu.
annemin her sene özenle yaptığı marmelat.
yahu kadın kışın yiyeceğimizden içeceğimize kadar yapıp getiriyor. sanırım anneyle özdeşleştirdim ve duygulandım.
kuşburnu marmelatı aşkına!
büyük annanem (annanemin annesi) bunu bizim için toplardı, koyuca pekmezini yapardı. köyde çok vardı bunlardan, sahibi de yok. herkes toplayıp toplayıp yapıyor.
senede 2-3 ay bize gelince yanında getirirdi.
sene boyunca evden eksik olmazdı.
biz ailecek ekşiyi sevdiğimizden hafif mayhoş yapardı bunu.
e tabi ishal olmadıkça aklımıza gelmezdi bu.
ishal olunca hemen 2 kaşık kuşburnu, pekmezi bir şeycik kalmazdı.
şimdi evden uzağım, bir ishal oluyorum 4 gün sürüyor amk.
tuvalette uzun uzun kuşburnu düşünüyorum :(
grip olunca da veriyorlar da o zaman pek işe yaradığını görmedim.
