hayatımda bir kere başıma gelen durumdur, huzur verir.
yaşadığınızı anladığınız küçük ve kısa anlardan biridir.
(istanbul daki martı sesleri, karga sesleri değil tabi bildiğin güzel kuş sesleriydi).
Ağaçlar kesilmeden, betonlara gömülmeden önce yaşadığımız duyguydu. Serçelerle kumruların düeti dünyanın en güzel düetiydi ve huzur verirdi. Şimdilerde biz martıların sesini unuttuk, yeni nesil ise martı nedir hiç bilmiyor.
Uykumu yeterince almışsam hiç bir sıkıntı yok. Ayrıca aklıma gelmişken soyleyim illaki kus sesiyle uyanmak istoyorsanız alarmın zil sesini kuş sesine ayarlayın.
çocukken uyanma vaktimin geldiğini bildiren seslerdi. alarma ihtiyacım yoktu o zamanlar, zira bugünkü gibi zor değildi uykuyla vedalaşmak. hem niye zor olsun ki dert yok tasa yok, tek derdim kahvaltımı bir an önce bitirip televizyonun karşısındaki kanepeye tüneyerek çizgi film keyfi yapmak.
günümüze geldiğimizde ise benim için cazibesini çoktan yitiren bir durumdur kuş sesleriyle uyanmak.
