evvela tavan benim en yakın arkadaşım, sevgilim, dostum, annem, babam, okulum, işim, dert ortağım, her şeyimdir, her şeyim. hep oradadır. hiç gitmez. istese gene gidemez. bana ilahi bi aşkla bağlıdır. bazen karıncalanır, bazen yarım görürüm onu, gözlerim kan çanağına döner yanarken bakarım ona. kusarken görür beni, sümüğüm akar gene o yanımdadır, derslere küfür ederim, işe falan bazen aileme, dinler beni. sevgilimden ayrılırım, kafamı yastığa gömdüğüm de bile arkamdadır.
dün "farklı olmak nedir?" sorusunu o bembeyaz boşluğa sordum. sonra tavanı siyaha boyamaya karar verdim. mühür çekesim geldi. sonra maviye boyayıp kuş olmak istedim. küçükken ne olacaksın dediklerinde ne öğretmen, ne polis, ne doktor derdim. hep kuş derdim ben. farklıydım(her çocuk gibi). çok uçmak isterdim. istediğim zaman annemin, istediğim zaman babamın yanına... bazen ilk okuldaki aşkım belgüzar'ın çatısına konmak isterdim.kafamı aşağı doğru uzatıp onu tersten ders çalışırken izlemeyi hayal ederdim. onların oradaki erik ağacına tırmanıp düşmüştüm. anneannem kanayan bacağıma bakmadan oklavayla dövmüştü beni. "o zaman bırakın kuş olayım" diye ağlamıştım. kuş olamayacağımı, bu meslekte diploma vermediklerini anlamam uzun zamanımı aldı. ilkokul hocam sıfırı tersten yaptığım için beni azarlarken bi yandan bu sevdadan vazgeçmemi söyledi. kuş olmayı bi kenara bıraktım ama sıfırları solak olduğum için hala ters yaparım.
sanırım hayatım boyunca ailemden, arkadaşlarım, sevgililerimden çok tavanlara değer vereceğim. kamp'a gidiyoruz bazen bizim arkadaşlarla. kocaman bi boşluk önümde. gökyüzünü tavan belliyorum. eşek kadar adam hala deli gibi kuş olmak istiyorum. fiziksel olarak bi kanadım çıkmasa olur. sadece uçmak istiyorum.
insanın kendi psikolojisinin derinliklerine inmesi, zaaflarını görmesi ve geçmişini, o an yaşadığı şartları kabullenmesiyle olur. benim yapmak istediğim şeylere o kadar çok engel var ki... insanlara verdiğim sözlerim, bitirmem gereken işlerim, yükselmem gereken mevkilerim, geç kaldığımda hesap vermem gereken arkadaşlarım, seni seviyorum demem gereken bi sevgilim, bi şeye ihtiyacın var mı diye aramam gereken bi anne ve babam, ödemem gereken faturalarım, beslemem gereken kedilerim var. bunları halletmeden kuş olamam... en azından tavanım hep yanımda.
