Giresun'da, Dağınık yerleşmeden oluşmuş tipik Karadeniz köylerinde bir evden diğerine seslenmek için oldukça gayret gerekli. Buralarda dağların ötesine seslenmek maharet gerektiriyor. Vadiler de insan sesini yuttuğu için çare ıslık dili ile haberleşmek oluyor. atalarından miras kalmış kuş cıvıltılarını andıran ıslık haberleşmesi de köy halkının emsali olmayan bir parçası olmuş.
normalde sempatik gelmesi gerekir bana ama islikla haberlesmek aşırı varoş bir uygulama olarak geliyor bana. giresun ve giresunlulari sevmedigim icin olabilir. bir tane karakterlisine rast gelmedim daha.
