beşir ayvazoğlu 'nun, şeyh galib 'in ölümünün 200. yılında onun ruhuna armağan ettiği kitabı. kitapta şeyh galib, dede efendi, râkım ve halet 'in hem hayatlarından hem türk edebiyatına ve sosyal yaşamına olan etkilerinden bahsedilmektedir.
medeniyetimiz bir kuğuya benzetilerek onun son şarkısının da Galib olduğunu ifade eden bir kitap adıdır. Beşir Ayvazoğlu'nun kitabının arka kapağında, Galib'in bu şarkıyı Sultan III. Selim, Hattat Mustafa Rakım ve dede efendi ile birlikte söyleyip sustuğu yazılıdır.
bilinen kronolojiye göre yeni türk edebiyatı şinasi ile başlar ancak gizliden gizliye bunu galiple başlatan ve bu sırlarını da kimselere ifşa etmeyen edebiyatçılar vardır.
efsaneye göre kuğuların öleceklerini anladıklarında son nefeslerinde söyledikleri şarkı imiş. istanbul da yayın yapan bir rum azınlık gazetesi sahibi hrant'ın ''güvercin tedirginliği'' yazısını kuğu kuşunun son şarkısı olarak nitelendirmesi gibi, yazarların, bestecilerin son ve belki de en anlamlı eserlerini betimlemek için kullanılan tabirdir daha çok.
