kuzguni rengi kaplanmis ruhumda lanetlerden zerresine kadar siyiramadigim loş, gün görmez geçkinliklerin tek bir soluğu... karanlık diplerden ışığın saklı olduğu, akıp giden, sessiz ve habersiz, ömür dolu cevherlerim gömülü yarınlarda.. estikçe yırtılıyor içimde kaplı, mat ve kirli tortular ve kimse bilmez, bilmek istemez sönen yıldızlarımı.. gerildikçe yaylarım, titriyor içimde evet, evet titriyor dizlerim, korku kaplıyor içimi, titriyor içim, kaplanıyor içim, mat ve kirli tortular ile..
değerinden beş misli eksiliyor devalüe yaşlarımız, kaşısında durduğu kalbin zincirleri kaç tur atmışsa kapıda, tekmelendikçe ziyanı daha fazla aslında.. hep sonradan gelir ya bir de aklım başıma, sonradan gelen aklım hangisi, bir anda, anından fazla, korkutan kereler gelen akıllarımdan hangisi doğru olan? kimse bilmez, bilmek istemez.
