Misafirperver ve çalışkan bir halka sahip bölge.
Irak'ın geneline göre daha güvenli olduğu için son yıllarda adeta ekonomik olarak şahlanan bölge.
ABD ve dünya piyasalarından önemli oranda yatırıcının dikkatini çekmekteler.
türkiyedeki akrabalarına gore hem ekonomik, ham da mantalite olarak bir kaç onyıl ilerideler.
36. paralelin üzerinde kalan ırak topraklarıdır. türkiye'nin misakî miilî sınırları içindedir. sınırlarımız belirlendikten sonra türkiye hiç bir şekilde hak talep etmemiş, bölge insanlarına gerek 1. gerekse 2. körfez harekatlarında kapılarını açmış ve amiyane bir tabirle abilik yapmıştır.
bugün bölge de iki önemli unsur vardır. türkmenler ve kürtler. araplar az sayıda olup, kürtler tarafından göçe mecbur bıraktırılmışlardır. aynı yöntemi türkmenlere de uygulamak istemişler fakat köken birliği olunan türkiye bu durumda hassas davranmış ve bu süreci tersine çevirmiştir.
bugün özerk bir konumda olan bölgede kürt hakimiyeti dikkat çekmektedir. amerikan desteğini de alan bölgenin yerel yöneticileri türkiye ile düşman olmaktan ziyade dost olmayı istemektedir. fakat istedikleri ile yaptıkları şeyler çoğu zaman farklı olup ikili oynadıkları kamuoyunda konuşulmaktadır.
türk iş adamları bölgeyi yıllardır ticarete açık bir yer olarak görmüştür. vestel, ülker v.b. markalar bölgede tanınan ve bilinen türk şirketleridir. aslında üzerinde arapça yazan hemen hemen her ürün bu bölgeye satılmaktadır ama en büyük boyutta yapılmak istenen ticaret petrol ticaretidir.
25 temmuz da seçimlerin yapılacağı iç ülke. Seçimlerde KPD, PUK ve Goran yarışıyor. Sadece bu bile, bu bölgenin bağımsızlığı hak ettiğini ve arap zulmü altında yaşamaması gerektiğini gösterir kanımca. Ortadoğuda, Türkiye ve israil ile birlikte medeni bir kaç ülkeden biri.
başdöndürücü bir hızda gelişmekte olan bölge.
çin hükümeti 8 kuzey ırak kentini petrol karşılığında yeniden imarlandırma ve bölgeye 250 milyar usd(10 yıl sürecinde)yatırım yapma kararı almıştır. bu paranın ilk dilimi olan 25 milyar usd 2010 yılında bölge için kullandırılacaktır.
işin asıl ilginç tarafı barzani'nin çin ile temas için görevlendirdiği heyete bir türk'ün başkanlık etmesi ve bu kredinin sağlanmasında önemli rol oynamasıdır.
bdp eş başkanı selahattin demirtaş nedense bu bölgeye sürekli kürdistan diyor, hepimiz kafamıza göre isim mi veriyoruz bölgelere, nasıl bir saçmalık bu ya, kürdistan diye bir yer yok, saçmalayıp durmayın..
Tamamen yanlış tanımlamadır. Aha barzani de geldi ülkemize, Iraktan bağımsız görüşmelerde hem de dışişleri bakanı, başbakan ve cumhurbaşkanı düzeyinde görüşmelerde bulunuyor. Şimdi buraya selahattin demirtaş denen terör destekçisi Kürdistan diyorsa yadırgamamak lazım. Türkiye cumhuriyeti hükümeti kürdistan olduğunu kabul etmiş de Allahın PKKlısı neden kabul etmesin.
yani kendimizi kandırmayalım Kürdistan diye bir yok vs vs diye.AKPnin de eliyle var bu bölge.
çoğu insanın barzani veya talabani'nin terörle işbirliği içinde olduğunu düşündüğü ve bu nedenle kürdistan diye bir devlet kurulmasına karşı çıktığı coğrafya.
orda bir kürt devleti kurulması bizi neden ilgilendirir sorusuna cevap arayalım.
kendi içimzdeki kürtler orda daha rahat adapte olacak ve oraya gidecek diye mi üzülüyoruz?
türkiye'nin doğusu ile birleşmek için propaganda yapar ve güneydoğu'yu kaybederiz diye mi korkuyoruz?
kürdistan diye bir devlet kurulursa adam gibi devlet kuramazlar da teröristler daha rahat davranır diye mi karşıyız?
ırak'ın bütünlüğü bozulur ve ırak'da istikrarsızlıklar iç savaşa neden olur ve ortadoğu'da kan durmaz diye mi endişeliyiz?
bu tür sorular çoğaltılabilir.
hepsinin ufak tefek doğruları vardır. gelecek nasıl şekillenir bilinmez.
fakat bizim şu an doğru tespit yapamadığımız kesin.
bizler barzani ve talabani'nin pkk yandaşı olduğunda hemfikiriz. oysa durum tam tersi. pkk'ya seslerinin çıkamamasının sebebi kendi ırklarından oluşudur. orda bir siyasi hayat kuruluyor. seçimler yapılıp yeni bir demokratik devlet kurma çabası var. kendi milletinden insanları savunmayan bir lider siyasi olarak başarılı olamaz. buna benzer örnek filistin olabilir. aynı milletten gelen ama iki düşman örgüt. filistin'de hamas'a karşı israil'in yanında davrandığı için el-fetih'e destek giderek azalıyor. kuzey ırak'ta devlet kurmak isteyen kürtler aynı duruma düşmemek için, devlet kurduktan sonra üzerine gittikleri pkk tarafından bunlar bizleri türkler için öldürdü deyip gariban edebiyatı yapacaklarını bildiği için üzerlerine direk gidemiyor.
zamanında barzani ve talabani türkiye'nin desteğiyle pkk'ya karşı savaştı ve ağır kayıplar verdiler. bizim 30 senede ölen askerlermizden korucularımızdan kat kat fazla. sonuçta kürt tabanı kendi milletinize karşı savaşıyorsunuz diye pkk tarafından yapılan propaganda ile pkk tarafına geçmeye başlamasıyla ve doğru düzgün sonuç alınamaması, türk ordusunun da geri çekilip yalnız kalmalarıyla, yüksek kayıplarıyla bu savaşı mecburen bitirdi.
çoğumuz bir ırkçı söylem içine girdik ve barzani ile talabani'yi düşman ilan ettik. bunda içimizdeki hainlerin de rolü büyük. pkklı olup medyada boy gösterenler barzani ve talabaniyi türkiye içinde pkk ile bir tutarken, kuzey ırak'da barzani ve talabani'yi kanına hainlik etmekle suçladılar.
barzani kuzey ırak'ta pkk ile bir liderlik mücadelesi veriyor. bu siyasi mücadeleyi silahsız yapması pkk yandaşı gibi algılanıyor. çoğu insanın unuttuğu bir şey var. apo suriye'den kaçmak zorunda kaldığında neden kuzey ırak'a geçmedi de yunanistan, italya, rusya ve en son afrika'ya kaçmak zorunda kaldı? barzani'ye kaçsa barzani'nin onu ya türkiye'ye vereceğini ya idam edeceğini biliyordu.
bizim türkiye devletimiz bilinçli olarak bunu bilmezden geliyor. böylelikle barzani'yi açık açık pkk'ya karşı mücadeleye zorluyor. barzani ise yılların tecrübesi var. türkiye geri çekilip gittiğinde yine pkk yandaşlarıyla baş başa kalacağını biliyor ve işbirliğine açık açık yanaşamıyor. neden kendi ırkından insanları öldürerek siyasi bir liderliğe giden yolunu tıkasın, neden kayıp versin, neden kendini yorsun. ortada bir siyaset yürüterek hem tabanını hem diğerlerini idare ediyor. geçmişte bizim filistin meselesine tavrımız gibi. hem filistin'den yana hem israil ile düşmanmış gibi görünüp işbirliği yaptık. barzani'de söylemlerinde türkiye'ye düşmanmış gibi görünüp gizlice işbirliği yaparken, pkk sempazitanlarını da karşısına almıyor. bizim siyasilerde filistini umursamazdı ama içerde filistin'e olan duyarlılığı bildiğinden sanki filistin yanındaymış gibi söylemleri olurdu.
özetle sizi barzani ve apo'nun düşman liderler olduğunu anlamanızı istedim. iran ve amerika kadar zıt kutuplardır. fakat aynı tabandan beslendiğiniz zaman bunu siyaseten gizlemek zorunda kalıyorsunuz. kuzey ırak'ın durumu bu. biz talabani'yi yardım etmiyor diye suçlarken geçmişte yardım ettiği dönemler sonrası nasıl yüz üstü bıraktığımızı unutuyoruz.
bizde de böyle bir hata var. hep biz doğruyu yaparız. başkaları hep bize düşmandır, hainlik yapar. ortadoğu'da türkiye yıllardır güvenilmez bir ülke oldu. sebebi kurtuluş savaşı öncesi ve sonrası araplar ve kürtler bizimle birlikte çarpışırken lozan'da çözülecek bu konu deyip ordumuzu geri çekip onları ingiltere'nin, fransa'nın eline bıraktık. adamlar ya kendi başlarına savaşıp ölecekti ya yaşamak için onlardan yana geçecekti. arap israil meselesinde israil'i ilk tanıyan ülkelerden olduk. insanları yüz üstü bıraktıktan sonra hainlik ediyor diyemezsiniz. sen karıyı boşuyorsun. sonra boşanmış kadın neden düşmanımla yatıyor diye kızıyorsun. yatmasın direnip ölsün istiyorsun. insanları yaşamak için çareler üretti diye suçlamak doğru değil.
1990'lar boyunca Türkiye'nin aklına Kuzey Irak denildiğinde kabaca iki şey gelmiştir: PKK terör örgütüyle mücadele ve Irak'ın parçalanması sonucunda kurulacak olan bir Kürt devletinin Türkiye'nin parçalanmasına neden olması olasılığı. Bu iki boyut nedeniyle Türkiye'nin politikası güvenlik perspektifinden yürütülmüştür. Türkiye'nin Erbil'de başkonsolosluk açmasının hem sembolik hem de pratik bir önemi vardır. Bu açılardan bakıldığında Türkiye'nin bölgeye olan yaklaşımının değiştiğini ve ilişkiye verdiği önemi göstermektedir. Birçok ülkenin konsolosluk açtığı bir dönemde bölgeyle en güçlü ticari ilişkiye sahip ülke olan Türkiye'nin bir konsolosluk açması siyasi nedenlerle gecikmiş olsa önemli bir adımdır.
türkiye'nin zorunlu olarak kabullendiği bölgeye kibarca verdiği isim. bu yüzden en azından nüfuz edelim hesabıyla çeşitli ticari ilişkiler geliştirilmiştir. yöneticileri hakkında her ne kadar aşiret lideri denilerek küçük düşürülmeler olsa da türkiye'nin ortadoğu'da olduğu gibi müteahhitleri az işler almıyor bu şekilde orda çalışanların türkiye'ye döviz girişi sağladıkları gibi türk müteahhitleri türkiye'nin elini güçlendiren bir enstrüman haline gelmiştir. önümüzdeki 5-10 içerisinde bölgede yeni bir dubai yaratılacak ve bu bölge olması tasarlanmıştır. küresel konjoktör bunun önünü açmıştır bir kere. türkiye ise bu konjonktürü kendi lehine ticari ilişkileri daha da yoğunlaştırarak çevirebilir. bu bölgeden korkmamak gerek peki neden? çekim merkezini kuzey ırak değilde türkiye yaparsanız türkiye'den ayrılmak isteyenler daha da marjinalleşecektir. oradan elde edilecek paracıkların yurtiçinde iyi değerlendirilmesi suretiyle avrupa birliğiyle ilişkileri üst düzeye çıkmış bir ülkenin çekim merkezi olmaması mümkün değil. türkiye bunu başarabilecek güçlüktedir.
eninde sonunda bağımsızlığını ilan edecek ve şu an gösterdiği gelişmeyi gösterirse ortadoğunun ikinci israili olacağı aşikar.
Türkiye, ya bu gelişimde kendine pay alır ve düşman kazanmaz ya da klasik siyasetini sürdürür ve zararlı çıkar.
Peki türkiye ne yapmalı?
Çok basit bir şekilde pkk sorununu müzakere yoluyla çözmeli ve kürt vatandaşları manevi olarak devlete bağlamalı. Sonrası kolay hem pkkya harcadığın milyar dolar ekonomiye can verir hem de orta doğuda örnek ülke olur hak hukuk demokrasi minvalinde... eğer ergen kafası ile bu sorunu ve kurdistan özerk bölgesini silah ile teslim alabileceğini sanıyorsa 40 yıldır yaptığı gibi gene yanılır ve bir avuç yalaması daha yaşanır.
