o coğrafyada yaşanan şeylerden sonra yıllar önce tezkereyi geçirmediğimiz için geç kaldığımız ama sanırım mecbur kalacağımız, verilmesi çok ama çok zor olacak götürüsü getirisi çok iyi tartılması gerekecek olacak macera..
üstünde tekrar tekrar düşünülmesi gerekilen mevzu.
biz kıbrısada zamanında yüksek derecede gaz ve milleyetçilik duygularıyla girdik. şuan kıbrıs meselesinin nasıl çıkmaza girdiğini, oradaki halka neler yapıldığını görmekteyiz.
2003 yılında bir müslüman bir müslümanın kanına nasıl girer diye bizi tezkereyi çıkarmayanlar vardı. "bir müslüman müslümanın kanına nasıl girer" diye. o itlerin yıllardır orada orospu çocuğu pkk'yı beslediği unutularak. ozaman bir kuzey ırak'a amerikanın yanında girseydik sizce bu olanlar yaşanacakmıydı? hem maddi açıdan rahatlığa kavuşan biz, pkk'nın köküne girmiyecekmiydik?
ozaman amerikayı yanımıza alıp girecektik şimdi ise karşımıza. sen nekadar kabul etmesende amerika o terörü isteği zaman bitirir istediği zaman yeniden diriltir. elbette acımız çok büyük ama günü birlik adımlar oradaki karışıklığı bitirip bitirilmiyeceği iyi hesaplanmalı. biz duygusal ve günü birlik adımların cezasını şuan çekiyoruz zaten.
eğer girmek bizim için hayırlıysa davul zurna ile değil, sağlam adımlarla ilerlemeli. ve unutulmamlı biz halkın görevi eilimize ne geçerse onu alıp oraya gitmek değil, sadece mehmetciğimize dua etmek.
terörün kökünün kazınması,ırakın kuzeyindeki teröristlerin etkisiz hale getirilmesiyle gerçekleşecek bir olay deil.kürt-türk terörüne sebep olacaktır.neyi karşımıza alacağız iyi bilmeliyiz.
