Bu dünya dönmeye devam ettiği sürece olacaktır ama asıl olayı çetrefilleştiren ya gerçekten kuzeni yazmışsa ne olacak. Yav he he deyip geçiliyor bu duruma ama işin gerçeklik payı hep ihmal ediliyor.
oyun oynamayı her zaman çok sevmişimdir. bizim ailede, annem bile bilgisayar oyunları oynar. yani pek öyle "yaşlandım bu işler için" gibi kaygılarımız yok.
yaşı benden epeyce küçük olan kuzenimle metin 2 oynadığımız dönemlerdi. ben sura kasıyordum, o da savaşçı. bir gün erkek çocuk olmanın verdiği savaşçılık gazıyla "senin sura ile vs atayım mı?" diye sordu. oyunu bilenler, eski zamanlarda vs atarken sura ile savaşçı arasındaki farkı hatırlayacaktır. ben de kırmadım çocuğu, olur dedim tabi ki. evde yan yanayız bu arada, bir yandan konuşuyoruz falan...
az sonra baktım bu harıl harıl bir şeyler yazıyor. "napıyorsun sen?" dedim. yanına gidip baktım ki vs attığı kişiye sayıp sövüyor. kızdım, aldım elinden bilgisayarı. o zamana kadar da, kimseye kötü bir söz etmeden edebimle oyunumu oynamışım. tanıyan tanıyor oyunda, abla diyorlar, saygıları var...
çocuğa mesaj attım, özür diledim kuzenim adına ve gerçekten klişe bir "kuzenim yazmış" durumu yaşandı aramızda. başta ikna edemedim, ama uzunca bir zaman beni gördüğü yerde laf sokmak amacıyla mesaj atıp konuştuğundan ve bir süre sonra kuzenimin stiliyle aradaki farkı anladığından sonunda inandı.
lüzumsuz bir anı da olsa, bazen gerçekten yaşanabilir "kuzenim yazmış" olayı. kurunun yanında yaş da yanmasın diye anlatayım dedim.
