en nefret edilen insan topluluğudurlar. zaten yaşlı insanlar baştan aşağı tiksinme kaynağı. bir de üstüne maaş kuyruğu olsun, ekmek kuyruğu veya seçim kuyruğu gibi meşakkatli durumlar girince insan aralarına girip hepsinin teker teker dayaktan ağzını burnunu kırmak istiyor.
eminim hepiniz dikkat etmişinizdir. özellikle haber bültenlerinde maaş kuyruğunda bekleyen yaşlıların dramları, hayat hikayeleri, çektiği zorluklara dem vurulur. ne zaman denk gelsem böyle bir habere içim daha da kin doluyor arkadaş. resmen nevrim dönüyor önüme gelen ilk yaşlıyı dövesim geliyor. neymiş efendim maaş kuyruğunda bir aile dramı, maaş kuyruğunda can verdi filan. hızlı yaşayıp genç ölseymiş o zaman. bunu ısıtıp ısıtıp önümüze koymalarına gerek yok. bu tarz palavralara karnımız tok bizim.
şimdi soranlar olur illa ki, sen yaşlanmıyacan mı diye. hayır öyle bir niyetim yok, hızlı yaşayıp genç öleceğim. kişilik gereği hayatın zevklerini çılgınca yaşamayı seven biriyim. yaşlanıp zavallı duruma düşeceğime genç ve yakışıklı olarak hayatımız zirvesinde gözlerimi yumarım.
yine duyar gibiyim; senin hiç mi ailende yaşlı başlı akraban yok diye saçma sorularınızı. benim için yaşlılık 50 yaşından sonra başlar ve çevremdeki insanları bu kritere göre ayırırım. eğer tanıdığım 50 yaşın üzerinde bir insan varsa onunla irtibatımı keserim ve bir daha yüzlerine bakmam. örneğin ne dedem ile ne de başka bir yaşlı akrabamla irtibatım vardır. çünkü artık onlardan bana bir yarar gelmeyeceğini, hepsinin loser, zavallı, işlevi olmayan bireyler olduğunun farkındayım.
geçen gün dolmuş kuyruğunda beklerken araçta tek tek kişilik yer kalmıştı ve sıranın en önündeyim. arkamdaki tiksinç yaşlı yaratık sıramı kendisine vermemi istedi. bunu derken kendisinin sırada beklerken yorulduğunu, benim genç olmamdan dolayı daha dayanıklı olduğumu söyledi. cevabım kısa ve net olarak yüzüne bir tokat gibi çarptım; siktir git başımdan bunak ayağımın altına almayayım dedim. tam dolmuşa binerkende önüne bir balgam atıp kafamı çevirdim.
kısaca anlatmak istediğim yaşlı insanlar gerçekten zavallı ve tiksinç durumda olan varlıklardır. bu da onlardan nefret etmek için iyi bir neden.
