fikret'in aşık olduğu kızın papaza aşık olmasına çok üzüldüm lan! hele o son sahnede mutluluktan havaya uçuyordum ki kızın "fikret abi elim!" demesiyle şoke oldum.
not: sinemadan, tiyatrodan fazla anlamadığım için yorum yapmayacağım ama kurgu ve o şeytan falan korkutucu hatta inandırıcı olmamış söyleyeyim. korku ile komedi karışımı gibi bir şey olmuş ama ne korktum ne de güldüm. *
kolpaçino seti dağılmadan, oyuncular evlerine gitmeden bir film daha yapalım mantığıyla çekilmiş rezil bir şey. korkarım ki şafak sezer hızla mehmet ali erbil olma yolunda ilerliyor. bu ne zevksiz filmdir, bu ne kötü oyunculuktur, bu ne "amına koyayım" diyerek bak çok komik oldu eheeheeee demedir. konusuna gelince; aslında bir konu da yok ya neyse...
fikret bir budist okulundan türkiye'ye arkadaşıyla geri döner. zengin olan bu arkadaşını tırtıklama yolları arayan fikret ucuza aldığı bir tabloyu bu arkadaşına itelemeye kalkınca olaylar gelişir.
beni benden alan ömrümden ömür çalan.. ilk filme aldanıp izlemekle hayatımın hatasını yaptığım film.. ayrıca ilk kez bi filmi izlediğim için pişman olmuşumdur..
tamam yardığı sahneleri oldu ama ne senaryo etkiledi ne de diyaloglarda çok küfür var. tabi küfür olsun ama her laf hamuna koyim lafıda biraz abes kaçıyor. ama kurtadamla fikret in aşk macerası tadından yenmez.
birkaç eğlenceli sahnesi olmasına rağmen ilk filmin yanında, ilk film gene iyi sayılır, hayal kırıklığı olan film. eğer sinemada izleseydim verdiğim paraya acırdım.
bol bol küfür içerikli diyalogları ile ailecek izlenmeyen bir film olmuştur birincisine nazaran. bunu cem yılmaz'da yapıyor, şahan da yapıyor. hani bir de o edilen küfrün "cuk" oturtulamayışıyla komediden öte, iyice bir rezillik ortaya çıkabiliyor. birincisinin eline maalesef su dökememiş.
sinema eleştirmeni değilim evet ama iyi bir izleyiciyim. komediyi dramdan, korku filmini bilim kurgudan ayırabilecek izleyici tecrübesine sahibim.
türk sinemasının neden gelişmediği sorusuna cevap olabilecek nadide filmlerden bir tanesi.
bir sinema filminin iyi olabilmesi için sadece oyuncu performansı yeterli değildir, sağlam bir senaryo ile desteklenmesi şarttır.
birincisi, konu taklit.
kurtadam ile ilgili sayısız film seyrettik bugüne kadar. tamam konuyu tekrar edebilirsin, hatta türk bakışaçısından perdeye yansıtabilirsin. ama keşke senaryo üzerinde biraz daha çalışsaydınız. sanırım bizim senaristlerimiz senaryoları uykudayken yazıyorlar. gereksiz dialoglar, birbiri ile örtüşmeyen sahneler vs.
ikincisi, komedi filmi olarak lanse edilmesine rağmen komik değil.
Evet maalesef komik değil, küfür ile güldürme modası rahmetli kemal sunal ile bitti kardeşim. O bir ekoldü, çünkü filmlerinde sadece küfür yoktu, sağlam konular vardı, işleyiş vardı, akış vardı.
komedi filmi çekmek istiyorsanız önce espiri bulmalısınız. akabinde sahneleri kurgulamalısınız.
Şafak Sezer gerçekten iyi bir oyuncu, farklı bir oyuncu. reklamda oynayan şafak sezer'e alabildiğine güldüğüm halde filmlerdeki şafak sezer'e tebessüm bile edemiyorum. işte senaryo farkı burada ortaya çıkıyor.
Bir fıkrada denir ki; "komedi dramdan çok daha zor bir sanattır, zira soğan da insanları ağlatabilir, insanları güldüren bir sebze gördüğünüz mü?"
komedi filmi gerçekten zordur.
Bu filmleri çeken ekibe buradan seslenmek istiyorum. mümkünse artık film çekmeyin. paranıza yazık. ya da çekmeden önce buradaki yorumları mutlaka okuyun.
Ya da en iyisi çekmeyin kardeşim. Size bu filmleri silah zoruyla mı çektiriyorlar?
Bakın seyirciye giren çıkan yok, seyirci en fazla on lira kaybeder, sonra gelir burada size küfür eder.
Oysa sizler... onca para harcıyorsunuz, emek harcıyorsunuz, zaman harcıyorsunuz, ama netice? hakarete uğruyorsunuz, aşağılanıyorsunuz... yazık size...
birinci filmin hatrına ikincisini de sinemada izlemeyi düşünüyordum. kısmet olmadı bir türlü gidip izleyemedim. kısmet değil hayırlısı olmuş. iyi ki izlememişim. vcd!si çıktı yarıya kadar ancak izleyebildim. izlenmemesi gereken bir film, şafak sezer!e hiç yakıştıramadım.
