13 general, 481 subay ve 7 bini Hintli 13 bin 300 ingiliz askerin esir alındığı, çanakkale zaferi'nden sonraki en büyük başarımızdır birinci dünya savaşında.
türk kamuoyunun 29 nisanlarda hatırlamadığı, türk tarihinin övünç kaynağı olan zaferlerinden biridir. 92. yılında tüm şehitlerimize allah rahmet eylesin.
mirliva halil paşa komutasındaki osmanlı kuvvetlerinin ırak'ı ingilizlere dar ettiği muharebeleri kapsayan zaferdir. 10.000 Osmanlı Şehidi'ne karşılık ingilizler 23.000 ölü ve yaralı 13.300 esir vermişlerdir.
Eğer yanlış kararlar alınarak buradaki kuvvetlerimiz iran'a sevkedilmemiş olsalardı bugün dünya dengeleri çok farklı olurdu.
enver paşa'nın amcası halil paşa* tarafından kazanılmış eşsiz bir zaferdir.
zaferden sonra halil paşa ordusuna hitaben şu konuşmayı yapmıştır:
"Arslanlar! Bütün Türklere şeref ve şan, ingilizlere kara meydan olan şu kızgın toprağın güneşli semasında şehitlerimizin ruhları sevinçle gülerek uçarken, ben de hepinizin pak alınlarından öperek cümlenizi tebrik ediyorum. Ordum gerek Kut karşısında ve gerekse Kut'u kurtarmaya gelen ordular karşısında 350 subay ve 10.000 erini şehit vermiştir. Fakat buna karşılık bugün Kut'ta 13 general, 481 subay ve 13.300 er teslim alıyorum. Bu teslim aldığımız orduyu kurtarmaya gelen ingiliz kuvvetleri de 30.000 zayiat vererek geri dönmüşlerdir. Şu iki farka bakılınca, cihanı hayretlere düşürecek kadar büyük bir fark görülür. Tarih bu olayı yazmak için kelime bulmakta müşkülata uğrayacaktır. işte Türk sebatının ingiliz inadını kırdığı birinci zaferi Çanakkale'de, ikinci zaferi burada görüyoruz."
ayrıca bu savaşta tümeniyle birlikte esir alınmış ingiliz generali Charles Vere Ferrers Townshend, savaşta gördüğü türk kahramanlığı ve centilmenliği üzerine şu sözü sarfetmiştir: "savaştan zevk almak isteyen kişi, türkler ile savaşmalıdır." bu sözü tabi hemen öküz gibi "savaştan zevk mi alınır lan" diye eleştirmeden önce, bir asker gibi, özellikle de şövalyeliğin son demlerinin yaşandığı bir dönemde yaşamış bir asker gibi düşünmek gerekmektedir.
üniversitede bir sözel bölüm öğrencisi olarak, hem de mezun olmak üzere olan bir öğrenci olarak ilk defa duyduğum, işin garibi tarih bölümünde son sınıfa gelmiş, erhan afyoncunun asistanı olmaya aday arkadaşımın da benimle birlikte ilk defa duyduğu zafer. utanıyorum kendimden. kpss denemesinde karşıma çıkmasa böyle büyük bir zaferden habersiz yaşayacağım.
dönemin en güçlü ve empereyal devleti olan ingiltereye karşı alınan ikinci zafer. zamanında adamlar kimseden çekmemiştir bizden çektiği kadar. tabi ghandi de çıkıyor sonradan.
ingiltere'nin rusya'ya yardım götürmek amaçlı açtığı ve abadan petrollerini korumak için savaştığı, osmanlı'nın kazanmasına rağmen kaybettiği savaştır. 1. dünya savaşı'nın ırak cephesinde gerçekleşmiştir.
köpek ingilizler tarafından toplumun hafızasıdan silinmiş olan;
türkler için birinci dünya savaşının içinde kuytuda kalmış olan bir zaferdir,
ingilizler için bütün ortadoğuya rezil oldukları, can tehlikeye girince nasıl para ve pula sarıldıkları general townshend in bazı kitaplarda yere göğe sığdırılamadığı ancak korkak bir kepaze olduğu,
buradan sonra tonwshend resmen bir şükrü paşa gibi muamele görmüş (hak ediyormuşçasına) kılıcı teslim edilmiş ve lozanda bir koz olarak kullanılmıştır. tarihimizi bize unutturmaya çalışan köpek ingilizler de 1950 li yıllarda nato üyeliği ve bm kapsamında araya sıkıştırdığı maddeler ile kut bayramını (29 nisan olur bu arada) Türkiye cumhuriyeti içinde kutlanmamasını bize dayatmışlardır.
evet arkadaş köpek ingilizlerden bu yüzden nefret ediyorum. oyunu kahpece oynuyorsunuz. şerefiniz olsa geçmişte yaptığınız katliamları kabul edip sömürgelerinizi bırakırsınız. nerede o şeref ?
osmanlı kuvvetleri(6.ordu)nin ingilizleri kut ül ammare de kuşatarak aldığı zaferdir.savaş sonucunda ingilizlerin tamamı esir alınmıştır fakat başlıkta da belirtildiği gibi unutulmuş bir zaferdir.
ingiltere tarihinin en acı yenilgilerinden biridir. Binlerce ingiliz askeri ve subayı esir edilmiştir.
ingilizler bu zaferden pek bahsetmez ve unutturmaya çalışırlar.
Halil kut paşa ve sakallı nurettin paşanın büyük gayretleri ve türk askerinin fedakarlığı ile kazanılmış büyük bir zaferdir.
Batıya yaranmak isteyen adnan Menderes zamanında kutlanması yasaklanmıştır. Şimdi Menderes hayranı akp tekrar kutlayacak. tayyip cehape unutturmaya çalıştı demesin de.
"arslanlar! bütün osmanlılara şeref ve şan, ingilizlere kara meydan olan şu kızgın toprağın güneşli semasında şehitlerimizin ruhları sevinçle gülerek uçarken, ben de hepinizin pak alınlarından öperek cümlenizi tebrik ediyorum. ordum gerek kut karşısında ve gerekse kut'u kurtarmaya gelen ordular karşısında 350 subay ve 10 bin erini şehit vermiştir. fakat buna karşılık bugün kut'ta 13 general, 481 subay ve 13 bin 300 er teslim alıyorum. bu teslim aldığımız orduyu kurtarmaya gelen ingiliz kuvvetleri de 30 bin zayiat vererek geri dönmüşlerdir. şu iki farka bakılınca, cihanı hayretlere düşürecek kadar büyük bir fark görülür. tarih bu olayı yazmak için kelime bulmakta müşkülata uğrayacaktır. işte osmanlı sebatının ingiliz inadını kırdığı birinci zaferi çanakkale'de, ikinci zaferi burada görüyoruz."
ittihatçı subayların armağanıdır. Çanakkale zaferini ve bakü'ye, iran azerbaycanı'na kadar giren ordu da ittihatçıların eseridir.
Sabah akşam ittihat ve terakki'ye sövüp te bu savaşı ön plana çıkararak sahiplenmekse kişilik bozukluğudur.
Edit: eksi veren şahısların zoruna gitmiş galiba bu gerçek.
