şu an "hiddink ve milli takım kaynaklı" düşülen yanlışın tanımıdır. aşçı ne kadar usta olursa olsun eldeki malzeme pert ise o yemekten birşey beklenmez. bizler millet olarak herşeyi çok mu abartıyoruz ne? siyasette dünya lideriyiz, sporda dünyanın en iyisiyiz, istanbul dünyanın en iyi şehri, en iyi şu bizim en iyi bu bizim psikolojisinden çıkmamız lazım biraz. galatasaray uefa kupası'nı aldığı zaman elde malzeme vardı. aşçıda yapabileceği en iyi yemeği yaptı ve çok güzel yedirdi. 2001 süper kupa'da eldeki malzeme iyiydi ve yine aşçı yapabileceği en iyi yemeği yaptı yedirdi. 2002 dünya kupası'nda malzeme vardı aşçı yaptı yedirdi. daha yakına gelirsek 2008 avrupa şampiyonası'nda malzeme felan yoktu, mucizeyle iki maçı atlatıp yarı finale yükseldik ve bir üçüncüsü gerçekleşmedi. hayatta herşey mucizelerle ilerlemez. biz bunu bugün gördük, tecrübe ettik, kafamıza dank etti. arkadaşlar bizim bir futbol ekolümüz yok. futbol felsefemiz yok. oyun stratejimiz, bağlı kaldığımız bir taktik anlayışı yok. yok oğlu yok..biz allah'a emanet milli duygularla oynayan, ancak gol yedikten sonra gaza gelen bir sporculuğun yetiştiği ülkedeyiz. başta emre olmak üzere, arda, servet, ayhan*, sabri, volkan, ümit karan* gibi oyuncular mahalle anlayışı içerisinde olan sporculardır. sportmen felan da değillerdir. arda her ne kadar kendini sıyırmış gibi gösterse de onunda elbet balonu patlayacaktır. eğri oturalım doğru konuşalım bu yazıyıda eğri değil doğru okuyalım. biz buyuz ve "bu" olduğumuzun daha farkında değiliz.
guus hiddink bizi bu anlayıştan kurtarmak istediği için kurban edilmek isteniyor. biz hazmedemiyoruz, kabullenemiyoruz kendimizi olduğumuz gibi görmeyi. biz uefa kupası'nı aldık deyip 100 sene daha övünebiliriz. bir yenisini kazanalım demeyiz. biz buyuz sayın okurlar...
