bozkurt güvenç'in yazdığı insan ve kültür kitabından alınmış bir bölümüdür.
peki mükemmel, kusursuz insan olabilir mi? söylemekte sakınca yok, kusursuz insan, kusurunu bilendir. 'kişi, kusurunu bilmek kadar arif olamaz.' demiş osmanlı. kusursuz insan yüce bir ülküdür. iskoçyalı bilge kişi, bakınız ne güzel yakalıyor diyalektik gerçeği:
en iyimizin öyle kusurları,
en kötümüzün öyle iyilikleri
var ki...'kusur' dediğin, senin
kusuru görmek olamasın sakın.
sözlük yazarıdır, hangi sözlükte yazdığından bağımsız bir şekilde. öyle ki herşeyin en iyisini bilir, herşeyi eleştirir, herşeyi yorumlar, ya berbat der yada muhteşem der.
kusursuzdur sözlük yazarı, yaratıcıyı dahi eleştirir.
kusursuzdur sözlük yazarı, kusursuz bir insandır, kusursuz bir hayat yaşar, o yüzden hepsi kariyerlerinin zirvesindedir.
kusursuz insan da kusursuz değildir, çünkü insandır. öyleyse kusurunu bilen, kendini bilmekse en büyük erdem, en kusursuz insan belki de kusurunu bilendir.
aslında bu insan türü çok sakardır.sürekli sakarlıklar yapıp sonrada insanlara kusuruma bakma der dururlar.bunu o kadar derlerki insanlar kusurlarına bakmaya bakmaya bu denyolar kendilerini kusursuz zannederler.aslında bokun kendisi oldukları için etraflarında bok göremezler.
birincisini zaten bulamazsın. ikincisinde ise bulduğun her kusur, öğrendiğin her ayıp sahibini değil, seni çirkinleştirir. her ikisi de seni mutsuz eder. birincisini bulamadığın için; ikincisini ise bulduğun için mutsuz olursun.
varlığı, kılsız insanın varlığına bağlı olan canlıdır.
Adamın biri bir mecliste :
"Acaba dünyada kusursuz insan bulunur mu?" diye sormuş.
bilge: : "evet vardır. "o kişi, kılsız biridir."demiş.
sual sahibi: "Bu mümkün değildir .Dünyada hiç kimse bulunmaz ki kılı olmasın." demiş.
bilge: "öyle ise, sizin dediğiniz gibi kusursuz insanın varlığı da mümkün değildir.
Çünkü beşeriyette hata ve kusur kıla benzer, herkeste bulunur." demiş.
Kusursuz insan yoktur balım, kusurlarını gizleyen insan vardır.. Kusurlarıyla gelen insanları tercih etmez de, kendisini kusursuz gösterenlere karşı bir takım hisler beslerseniz, kendi iradeleri dışında kusurları ortaya çıktığında hayal kırıklığına uğrarsınız.. Çünkü bu kusurlar genellikle sinir ve kavga anlarında ortaya çıkar ve insanın içinden geçenlerin istemsizce dışa vurumuyla ortaya dökülürler.. Ve “sinir haliyle oldu, özür dilerim” diyip geçiştirilirler.. Sonra çok acırsın..
