çok eskiden kaset sarınca kullanılan yötemdir. önce kaset deliği genişliğenden geçebilecek nitelikte bir kalem seçilir.* sonra evdeki pürüzlü bir satıh seçilerek kaset bu satıhın dışında kalmak ve boşlukta durmak şartıyla ileri doğru hareket ettirilerek kalemin dişli çark vazifesi görmesi sağlanır. bütün bu eylemler sırasında el yorulmaz. bu yöntem isviçreli bilim adamları taradından onaylanmıştır. gönül rahatlığıyla deneyin efendim.
sari renkli tukenmez kalemler vardi ki hala varlar.,tepelerindeki mavi siyah ve kirmizi renklerden ne renk yazidigini anlardiniz..bunlar iste koseli yapilari nedeniyle o is icin en uygun olanlariydi..pilden tasarruf etmeye calisilan gunlerdi..hey gidilerdi..
bak ağlıycam şimdi ne günlerdi bee. bunun bi de tükenmez kaleme bant sarılıp yapılanı vardı. güzel günlerdi yani walkman, kaset, 90'lar... bi de hangi şarkıyı dinleyeceksen orda durursun tam olurdu. muhabbete dalıp fazla çevirdin mi de fırlardı ipne, ama pil tasarrufu için güzeldi.
Bir değil, bir kaç devir önce kasetler kasetçalarların içinde sardığında (nedense???) onu ordan çıkarıp bir kalem yardım ıyla çevirme işlemi. ( genelde de sarılan şeyin altı üstüne gelir ve kaset bozulur)
kasetten çıkmış filmleri sarmak için türklerin bulduğu pratik yoldur. o filmler elektrik tellerinde sallanır parıl parıl ederdi. bide iki dudağımızın arasına koyup ıslık çalardık. iyi ses çıkardı. CD nin çıkmasıyla bu da son buldu haliyle.
hey gidi günler... onun tadı da apayrıydı bele takardık takoz gibi walkmanı belimizde don durmazdı sonrasında düşük bel meşhur oldu bu vesileyle zaten...
kasetin içindeki bandı geri yada ileri sarma işleminde veya bandın kasetin içinden çıkması halinde bandı sarmak için kurşun kalem kullanmaktır.
gece gece akıllara gelendir. kalem olmadığı zamanlarda serçe parmağımız ile yapardık. şimdiki çocukların o hazzı tadamayacak olmaları ne üzücü. o eski teyplerde kaset dönerken gözler de daire çizer, öyle derin düşüncelere dalınırdı. demem o ki güzeldi o günler.
