Karakalem çalışması yapanların, bir kısmının yaptığı eylemdir. ben şu şekilde açıyorum:
öncelikle acılacak kurşun kalemimizin ucu, sol bileğimizin hizasına gelecek şekilde* kalemimizi sıkıca kavrarız. dikkatli bir şekilde isviçre çakısı ya da başka bir bıçakla kalemimizi yontmaya başlarız. kalemin yongaları düştükçe bıçağın açısını değiştirmeden aynı eksende kalemin ucu* istediğimiz hale gelene kadar yontarız. **
küçükken dedemlere gittiğimde kalemtraşım olmasına rağmen, dedeme cebinden çıkardığı çakısıyla kalemimi bu şekilde açtırmaktan hep zevk duyduğum şeydir ha bir de o çöplerini sobaya atmak var. elini sobaya değdirmeden atmak da marifetin göstergesidir o yaşlarda.
abinin kalemtraşı paylaşmadığı bir anda babanızın kaleminizi açmak için ürettiği çözüm. gözünüzde kahraman kesilir o yaşlarda meğer herkesin babası biliyormuş..
