kurşun kalem sesine katlanamama, kalemle kağıda atılan her çizikte kıvrım kıvrım kıvranma hali. buna sahip kişilerin zihni nasıl işliyor, neler çekiyorlar bilemem. ama kurşun kalem kullanana çektirdikleri beter.
yahu milyon tane ses içinde nasıl duyuyorsun? hadi duydun rahatsız oldun, durdurmaya nasıl cürret ediyorsun? kurşun kalem kullanmak suçmuş gibi davranmaları var ki kendinden geçiyor insan. uyarırken takınıyor o dünyanın en haklı insanı tavrını, veriyor ses tonunu. bahsettiği şeyi anlayana kadar 'acaba yanlış bir şey mi yaptım' diye bu fobiye sahip insanın yüzüne baka kalıyorsun. görüntü ve ses birleşince, bi karşındakini itekleme, 'ya bi yürü git işine' deme isteği oluşuyor ki... manyakmılar neler ve her yerdeler...
okula ilk başladığımdan beri var bu bende. birinci sınıfta zorla iki büklüm ola ola kullandım kurşun kalemleri. ikinci sınıfa geçtiğimde ailem mekanik kalemlerden aldı çok şükür. bolero'nun o yumuşak uçlu kalemi sadece bende vardı okulda. bolero infinite miydi neydi. bolero uçla kayar giderdi resmen. evde ödevlerimi daha rahat yapsam da okulda arkadaşlarımın kalemlerinin sesleri işkence gibi geliyordu. sonunda büyük çoğunluk mekanik kaleme geçti de kurtuldum bu illetten. ösym'nin kalem kutusuna bulaşmadığım içinse ayrı mutluyum. kpss, ales, yds gibi dertlerim yok. teknik resim biraz ebemi sikiyor sadece. hb ler onlar bunlar derken kulağımda kulaklık, kulaklıkta son ses müzikle çizim yapmaya çalışıyorum. tüm dünya tükenmez kaleme geçse bir an önce çok iyi olacak. tahtadan kalem mi olur lan!
beni benden alan şeydir. bir de bunun sınavlarda soruların altını çizerken çıkardığı ses vardır ki yanınızdaki çocuğu nasıl öldürürüm diye plan yaptırır.
tahtanın mıdır, kurşunun mudur kağıda sürtündüğünde çıkardığı sesten rahatsız olma durumu.
--spoiler--
benim bi arkadaşım vardı, çok da iyi resim çiziyordu ama bu illet yüzünden kurşun kalemle çizim yapamıyordu. tükenmez veya pilotla bir şeyler karalamaya çalışıyordu.
--spoiler--
