erkek çocukların hemen hemen hepsinin sahip oldukları, fakat "kurşun asker" lafını duyduklarında elindeki plastik askerlere bakıp "ben de ondan istiyorum!" dedikleri, "acaba nasıl birşey bu yahu?" diye iç geçirdikleri plastik oyuncak.
Masumane bir aşkı konu alan çok narin ve duygusal bir hikaye, sonu trajik biten andersen masalı.
--spoiler--
Çilekeş Kurşun asker ve gizli aşkı, alevlerin arasında birbirine kavuşur ve birlikte eriyerek ölürler.
--spoiler--
Dünya çocuk klasikleri arasındadır, sonu mutsuz biter, kurşun asker ve balerin ateşte yanarak erir. duyduğum her zaman soğuk bir ürpenti geçer üzerimden gülümsemeyle birlikte, çok garip olurum, çoğu erkek çocuğu hikayeyi sever.
Kent yaşamı bu
bir oyun oynanır ki geceleri
bulan hınzırca bulmuş
deli eder adamı.
Buyurun işte.
Tam geceyarısı.
Zırrr telefon.
Sesi kargadan beter.
-Bölüyor uykunu ortasından.
Ve sen kurşun asker
fırlıyorsun yataktan
arıyorsun almacı karanlıkta
-oldum olası görev duygusu yani-
ve güçlükle yutkunarak
Aloo, diyorsun, alo!..
Ama kaskatı susuyor
öbür uçtaki.
Bir kötücül soluma kulağında.
Belli ki nişan alıp sıkıyorlar birine kurşunu
ve zonklamayabaşlıyor şakakların
düş falan değil
yanlışlık ise hiç değil
işte acımasız oyun
Söz götürmez
sinirlenmeye de gelmez efendim
yokluyor işte birisi bizi.
Görünmez kulağını dayamış da uzaktan
izliyor ne yapıp ettiğimizi.
Belki aklından çıkmış
bir eski göz ağrın
düşün dur bakalım
hangisi?
Sakın Ölüm hazretleri olmasın?
Ve artık
başka çare yok
açık bırakarak almacı öylece
kalk
aç bütün ışıkları
düğmesine basıver teybin
doldur iki bardak
ağzı ağzına
geç masa başına hemen
iyice yerleş
olup olacağı bu, tacın tahtın
çek kağıdı önüne
sarıl kalemine
işte efendim alınyazın!
Ve ben
böyle bir saatte zehir zemberek
kadeh kaldırmak istiyorum
ve içmek iri iri yudumlarla
yaşasın şiir diyerek.
Şiirler!
Tek varlık, elinde avucunda ozanın,
düşmanı bile varsa
şiirler onun en bağlı düşmanı.
Var olun şiirler!
Kaldırma gücü neyse kanatların
sizin sessiz direnişiniz de öyle,
doğal yeteneğin ürünü olun şiirler
ve öncüye öncülük edin hep!
Edin ki
onurlandırsın bizi
ulaştığımız düzey,
sağlığınıza
-bilinenler ve bilinmeyenler-
sağlığınıza,
kaldır kadehini heyy
kurşun asker!
Bizi
dostlarımız unutabilirler
- bu olağan-
ama düşmanlarımız
hiç bir zaman!
yok olurken yarınlar
alevlerin pençeşinde
sona erdi tüm oyunlar
namluların öfkesinde
..ve onursuz dev gökyüzünden çalarken yıldızları
kaybolup gider karanlıkta bir küçük kurşun asker daha
bir küçük kurşun asker daha ve bir yitik öykü daha
haykırıyor çığlık çığlığa
beni bul
yok olurken yarınlar
alevlerin pençeşinde
yitirildi küçük ruhlar
sözlerin bittiği yerde
..ve onursuz dev gökyüzünden çalarken yıldızları
kaybolup gider karanlıkta bir küçük kurşun asker daha
bir küçük kurşun asker daha ve bir yitik öykü daha
haykırıyor çığlık çığlığa
beni bul
Ortaçağdan beri kurşun kalıplara dökülen bu tipik «erkek çocuğu oyuncakları», Jean Heroardın yazdığına göre, Kral XIII. Louisyi uzun süre oyalamıştır. XVIII. yydan beri dünyanın çeşitli atölyelerinde binlerce ordu dökülmüştür. Nürnberg ve Fransız atölyeleri som askerler üretirken, ingiliz atölyeleri döktükleri askerlerin içini boş bırakırlardı. XIX. yyda Strasbourg, figürleri oyulup çıkarılan karton levhalar üretiminde uzmanlaştı.
Zengin figürlerin yanı sıra, metal yapraklardan, sonra da plastikten ucuz asker üretimi yaygınlaşmıştır.
