"kürtler çanakkale'de yoktu" dendiğinde birtakım kişiler çıkıp;
"ya çanakkale cephesi uzaktı, nasıl gitsinler, diğer cephelerde savaştı kürtler" diyor ya.
öncelikle şunu belirtmek isterim ki 1. dünya savaşı boyunca osmanlı devletinde silah altına alınan asker sayısı toplam 3 milyondur.
bu 3 milyon asker içinde kürt unsur sayısı ise sadece 44.000(kırkdört bin)dir.
bunu oranlarsak, her 100 osmanlı askerinin sadece 1.5'u kürttür.
yani kolayca söyleyebiliriz ki, çanakkale cephesinden komple firar eden kürtler, 1. dünya savaşı'nın diğer cephelerinde de aslında yoktular.
kurtuluş savaşımızda da durum farksızdı.
kürtler kurtuluş savaşına iştirak etmedikleri gibi, birinci dünya savaşından güçlü, kayba uğramamış, donanımlı ve zengin çıkmışlar. kurtuluş mücadelesi veren şanlı ordumuzun amacına ulaşmaması için ellerinden gelen yapmışlardır.
bunu rahatça söyleyebiliyoruz, çünkü tarihi kayıtlar ortada.
türk milleti kurtuluş savaşı verirken, kürtler doğuda isyan çıkarmak suretiyle kurtuluş mücadelesini sekteye uğratmaya çalışıyorlardı.
kaldı ki o dönem güneydoğu'daki kürt ve türk nüfusu hemen hemen eşitti.
yani o şehit olanların da kürt olmadığı muhakkak.
ha bütün bunlar bir yana, kürt teali cemiyeti ve teali islam cemiyeti içinde yuvalanan kürtlerin kurtuluş savaşı aleyhinde ingilizler ile işbirliği içinde oldukları ve ingilizlerden para aldıkları da bir başka gerçek.
sivas kongresi önceli ingiliz yüksek komiseri amiral robeck'in lord curzon'a yazdığı mektupta şu ifadeler geçiyor;
--spoiler--
kürtler bütün ümitlerini ingiliz hükümetine bağlamış durumdalar. bu ara mustafa kemal gittikçe tehlikeli olmaya başlıyor. kuvvetler, kürtleri mustafa kemal paşa'ya karşı kullanmak için para ödemeye hazırdırlar.
--spoiler--
yani kim "kurtuluş savaşında kürtler savaşmadı" derse yalan söylüyordur.
evet, kurtuluş savaşımızda kürtler savaştılar.
ama karşı taraf için savaştılar.
*istiklal savaşımız yıllarında kürtlerin nüfusu sadece 300,000 kadardı. Bu nüfusun büyük çoğunlugu Güney doğuda 'sarp dağ köylerinde' yaşıyordu. Sadece azlık bir kısmı birkaç şehirde bulunuyordu. Kurtuluş savaşımıza hiç bir katkıda bulunmadıkları gibi çıkardıkları isyanlar ve kurdukları cemiyetlerle Kuvayı Milliye ordularına ve Ankara Hükümetine ayak bağı olmuşlardır. Seferberlik emri çıktığında kürtlerin istisnasız tamamı askere katılmamak için dağlara kaçmıştır. Fakat bir kısmı inzibatlar tarafindan yakalanarak kısa bir süre hapiste yatırıldıktan sonra silah altına alınmıştır. Savaşa zoraki katılan bu kürtler en ufak bir işe yaramamış, bir kısmı tek kurşun bile sıkmadan karşılarına çıkan ilk düşman birliğine teslim olurken, diğer bir kısmı da cepheden firar etmiştir. Düşmana teslim olmaya veya cepheden firar etmeye fırsat bulamadan bir kaza kurşununa denk gelenlerin ise adı "şehit" olmuştur. Bunların sayısı bir elin parmaklarını geçmez.
istiklal savaşımızda Türk ırkının evlatları yaşlı - genç, kadın - erkek demeden cepheye koşarken kürtlerin bir kısmı Kuvay-ı Milliye ordularına karşı isyan ediyor, bir kısmı savaşmamak için dağların doruklarına saklanıyor, okuması yazması olan kısmıda ingiliz parasıyla kurdukları cemiyetlerle Türk milletine zarar veriyorlardı.
Kürtlerin KURTULUŞ SAVAŞIMIZ sırasında çıkardıkları önemli isyanlar:
1- ALi BATI iSYANI: (11 mayıs-18 ağustos 1919) Ali Batı isimli kürt, Midyat'ın güneyinde hayatlarını sürdüren bir aşiretin başına geçer ve ingilizlerden yardım alarak isyan eder. Amacı burada bir kürdistan devleti kurmaktır. Yaklaşık bir ay süren ve çevre yerleşimlere de yayılan bu kürt isyanı Yüzbaşı Yusuf Ziya ve emrindeki askerler tarafından bitirilir ve Ali Batı öldürülür.
2- CEMiL ÇETO iSYANI: (7 haziran 1920) Bahtiyar aşireti reisi Cemil Çeto tarafından Fransız ve ingiliz yardımıyla çıkarılmıştır. Kürt Teali Cemiyeti'nin vasıtasıyla Doğuda bir kürdistan kurulması amaçlanmıştır. Cemil Çeto denen kürt, kısa sürede yakalanmış ve öldürülmüştür.
3- KOÇGiRi iSYANI: (6 mart-17 nisan 1921) Türkler istiklal savaşı verirken, kürt eşkiyalar 1920 sonlarında Erzincan, Tunceli, Sivas ve çevresinde pislik saçıyorlardı. Koçgiri aşireti reisi Haydar Bey Kürt Teali Cemiyeti'nin bir şubesini imranlı'ya açmış ve merkezi yönetime karşı geliyordu. Biraz palazlandıklarında bölgede asker kaçaklarını arayan Türk ordusuna savaş açtılar ve bölgenin kürdistan olmasını istediler. Görüşmeler ile bir sonuç alınamayacağını anlayan Ankara hükümeti bu isyanı bastırdı ve isyancılar teslim oldu.
4- MiLLi AŞiRET iSYANI: (24 ağustos-8 eylül 1920) Urfa'da Milli Aşiret tarafından çıkarılan ayaklanmadır. Milli Aşiret'in reisi ismail ile birlikte Halil, Bahur, Abdurrahman ve Mahmut adlı elebaşıları, Doğu'da bir Kürdistan Devleti kurmak düşüncesi ile ayaklanmışlardır. Büyük bir kuvvetle harekete geçen asiler, Viranşehir'i aldıktan sonra Karakeçi Aşireti'ne mensup olanları öldürmüşler, fakat daha sonra yapılan çatışmada, büyük çoğunluğu ortadan kaldırılmıştır.
Bunlar yalnızca kürtlerin Kurtuluş Savaşımızda ki isyanlarıdır. Kürtler son 150 yılda otoriteye karşı 38 defa isyan ederek adeta bir rekor kırmışlardır. Bu gün Musul, Kerkük sınırlarımız dahilinde değilse bunun sorumlusu 1925 yılında devlete karşı ayaklanan Şeyh Said ve çevresidir.
Görülüyor ki kürtlerin Kurtuluş savaşımızda Türk ırkına en ufak bir yardımı olmadığı gibi çıkardıkları isyanlar ve kurdukları cemiyetlerle (Kürt teali cemiyeti, Teali islam cemiyeti vs.) bizi sırtımızdan vurmuşlardır.
Hala Kurtuluş Savaşımızda kürtlerin yardımı var diye iddia eden varsa onlara yarım milyona yakın can kaybımızın olduğu Kurtuluş savaşımızda bazı şehirlerimizin şehit sayısını yazmak istiyorum.
Van 36
Tunceli 30
Mus 8
Mardin 7
Kars 2
Adiyaman 12
Bitlis 63
Bingöl 8
Siirt 40
Diyarbakir 49
Bu şehirlerimizin o yıllarda nüfusunun büyük bölümünün Türk olduğunu da unutmayalım.
Türkiye'de yaşayan kürtlerin PKK propagandasının etkisinde kalarak isyan etmelerini istemeyen Devlet'in ilgili birimleri, 1980'li yılların sonlarında Çanakkale Şehitliği'ne kürt isimleri ilave etmiştir. Amaç kürtlerin beynine "Türk ile kürt kardeştir, bakın biz beraberce savaşarak bu vatanı kurtarıp cumhuriyeti kurduk, bu ülke hepimizindir" fikrini sokarak uslu durmalarını sağlamaktı.
KURTULUŞ SAVAŞIMIZ DA DiĞER ZAFERLERiMiZ GiBi TÜRK MiLLETiNiN ZAFERiDiR. BU SAVAŞ KÜRTLERLE BiRLiKTE DEĞiL, KÜRTLERE RAĞMEN KAZANILMIŞTIR...
Kürtler çok istiyorlarsa şunu diyebilirler; biz Kurtuluş Savaşında ve Çanakkalede fiili olarak bulunamadık, çünkü o dönemin koşulları uygun değildi ama o mücadeleyi can-ı gönülden destekledik ve destekliyoruz.
Ama iş fiili katılıma gelince, biz aynı cephede omuz omuza Türklerle birlikte savaştık demeye gelince; orada durmalılar. Çünkü bu savaşlara kimler katıldı, kimler katılmadı ortada.
Çanakkale Savaşında Osmanlı Ordusunun resmi kaybı 48 bin asker.
Peki bu 48 bin şehidimizin nerelerden gelip Çanakkalede öldüğü biliniyor mu? Elbette biliniyor. Her bir şehidin, ana-baba adından tutun köyüne kadar kim oldukları biliniyor.
Peki Çanakkalede kimler şehit olmuş? 48 bin şehidin 992 tanesi Güneydoğudan katılmış. Yani %2si. Ama bu rakam da bizi yanıltmasın, bu 992 kişinin 502si de Antepten katılmış.
