gerçekçi olmak gerekirse kurtuluş savaşı olmayacağı için, istanbul bizim olmazdı ve ingilizler boğazları kontrol ederdi,ege bölgesi yunanistan'a verillirdi, güneydoğu'da problem çıkardı ve büyük ihtimal bir ermeni devleti kurulurdu, kürtlerin o bölgede devlet kurabileceğini sanmıyorum ve en son olarak büyük ihtimal başkent sivas falan olurdu çünkü o zamanlar ankada çok küçük bir şehirdi.
sınırlarımız ankara ve çevresine kadar olurdu. zamanla bizi oradan da atarlardı itilaf devletleri. afrikadaki gibi ana dilimiz ingilizce yada Fransızca olurdu. kültürümüz ve benliğimizi kaybedederdik. mali olarak somaliden farkımız kalmazdı.
bir adanalı olarak iyi fransızca konuşuyor olabilirdim. yarrak gibi bir sömürge hayatı yaşar, köleliğin vücut bulmuş hallerindan birinde olurdum. olurduk.
sömürgelere bir bakın analar ağlıyor mu diye? hayır ağlamazlar. ağlamak için gözyaşı gerekir. kuruyan gözden yaş akmaz.
günümüzdeki iktidarın düşüncesine göre analar ağlamamış olurdu. gencecik çocuklar yaşıyor olurdu. ne olacaktı yani bu topraklar ha türk'ün olmuş ha ermeni'nın. insan olarak hepimiz kardeş değil miydik. geçen seneye göre 40 km daha duble yolumuz vardı şimdi.
ankaradan kırıkkaleye giden sikisok turizimin yolcuları. zaten iki saatlik yol ne diye mola veriyosunuz hıammına şeklinde anonslara maruz kalacağımız gerçeği.
avrupalılar ülkemizde serbestçe dolaşabilir, ticaret yapabilir, mülk edinebilirken; biz avrupa'da sadece aptal gibi gezinebilmek için aylar öncesinden türlü rezillikler çekerek hazırlamak zorunda olduğumuz belgelerle boğuşurduk.
