genç kızlar hep aşk peşinde. otobüste, minibüste, tramvayda, metrobüste; nerede olursa olsun, her yerde aynı. bir dergi ya da herhangi bir koleksiyonun herhangi bir sayfasında aşkla ilgili şeyler okuyorlar; olsun, önemli değil.
canım türkiyem'de bu işler böyle yürüyor aslan; neyin peşinden koşuluyorsa popüler o dur. şu sıralar muhteşem yüzyıl adında bir dizi var. sultan süleyman'ı anlatıyor. modayı o belirledi. haliyle o konu konuşuluyor. ama bir de işin enteresan bir tarafı var ki ülkemizin bir köşesinde, sultan süleyman'ı oynarken biri, hemen hareketlenmeler olur, bütün ülke o konulardan bahseder ve gazeteler onlar hakkında ekler vererek bu konuyu destekler; konu üzerinde kitapsal destekler olur, televizyon ve görsellik enteresanlığı destekler.
mesela geçen gün televizyon seyrediyorum, programcı anadolunun ücra köşesinde bir yerde programını yaparken, bir kıza mikrofon uzattı ve güzel olduğunu duyum aldığı o sesten bir şarkı tınlandırmasını istedi. kız yanık sesiyle şarkısına başladı; oy beni, beni; dağa çıkayım kurt yesin beni
şarkı biter bitmez spiker yorumunu sundu mikrofonla yüzyıllık bir hikayesinin olduğunu ima eder gibi; ''işte böyle bir hikaye, belki de hayatın hiçbir zaman olmadığınız bir yerinde''
hayatınız yalan be oğlum ya! her zaman tarafsınız he! çıkıp samimi olun lan! tamam, kızın sesi yanıktı, adamın amına koyan bir tipti eyvallah ama biz de insanız be oğlum!
şunu düşün, belki hayatında küçük bir değişiklik olur; küçük bir kızın, önüne düşen saç telini atmasıyla seninki bir olmaz. o, bütün parmaklarıyla yüzünü kaşır gibi o saçtan kurtulmak isterken, sen çekil git der gibi, bir daha görüşmeyelim hesabına, işi kökünden halledersin. enayi kuş!
