gecenlerde eski nirvana cd lerimi dinlemeye basladim, tabii ilk "nervermind"'in sarkilarini, sonra "bleach" 'in, sonra "in utero" vardi sirada...dinleyemedim tam, icim el vermedi....
ama "unplugged" albümünü dinledim...icindeki sonsuz huzur ve hüzüne ragmen ve hala cok sevdigimi anladim "jesus doesn't want me for a sunbeam" sarkisini....
isin tuhaf yani- eskiden hic fark etmedigim bir seyi fark ettim- eskisi gibi nirvana kulaklarima sert gelmedi..
hatta "bleach" albümü bile bana fazla melodilerin ön planda olan ve melodileri bir cocuk safligiyla bestelenmis bir albüm gibi geldi....
kurt cobain yasasaydi, simdi 40 yasinda olacakti; belki o güzelim sari saclar dökülmüs olacaklardi, belki o piril piril dünya güzeli gözler deki parilti sönmüs olacakti, belki bize pek de degersiz, tam ruhsuz kapitalist olmus diye , itici bile gelecekti ama hayatta olacakti....
en azindan kizinin büyüdügünü görecekti.... bize her ne kadar degersiz gelebilme riski olmus olsaydi bile, dünyanin en kiymetli seyini yapacakti: dünya icin bir insan büyütmek....
bir ölüye aşık olan biçare genç kız filminde bendenizle başrolü paylaşan esas oğlan, müthiş ruh. rock müzik tarihinin en kara bahtlı kem talihli karakteri. bir kaç akorluk şarkılar, çoğunlukla kendi yaşamından izler taşıyan lirikler ile zamanında dünyayı sallamış ve bugünkü efsane haline kesinlikle nasıl olduğu sorusuna halen cevap verilemeyen ölümüyle gelmiştir. kendisi yaşadığı tüm tantananın, sahneye çıktığında atılan çığlıkların artık eskisi gibi haz vermediğini ölümünden önce bizzat açıklamış ve bu durum hayatta olsaydı muhtemelen ortadan kaybolacak ya da son konserlerinde artık söylemek dahi istemediği smells like teen spirit tarzı hitler yerine akustik yanı daha ağır basanlarla yoluna devam edeceği gibi tahminlere sebebiyet vermiştir. intahar mektubu son cümlesinde apaçık bir mesaj verme kaygısı gütmekte ve hırçın görüntüsünün altında aslında ne kadar da naif ve duyarlı bir kişiliğinin olduğunu gözler önüne sermektedir. peace, love, empathy.
her genç kızın bir dönem odasına boy boy posterlerini astığı, keşke daha erken doğsaydım da bir konserinde bulunabilseydim dediği grunge ın tanınmasında öncülük yapmış şahsiyet.
altay öktem şöyle der kurt cobain için: "binlerce kişi ölür dünya bir anda rahatlar, bir kişi ölür dünya bir anda boşalıverir"
i wish i was like you
easly amused
okduduğum ve düşündüğüm kadarıyla cinayete kurban gitmiş, ve günümüzde adeta müzik alanında ilahlaşmış ve bunda da son derece haklı olan grunge akımının öncülerinden. *
"bu adama saygı duymamak mümkün değil. düşünsenize adam bir nesil dolusu salak ve özenti gencin intihar etmesini sağladı!! insanlığın gen havuzunu klorladı !!"
gibi bir yorum okuduğum ve çok sevmesemde zamanının en başarılı gruplarından birinin frontmanliğini yapmış vokalist ve gitarist kişi.*
kendi ağzından: ruhum kesinlikle ibne bir ruh ve muhtemelen eşcinsel olabilirdim. eğer courtney'i bulmasaydım, muhtemelen eşcinsel bir yaşam tarzını sürdürürdüm.
seattle'da konser verirken yaran bir söz söylemiştir.
"This song is dedicated to Frank Zappa, and River Phoenix, Fred Gwynne who played Herman Munster, Dixie Lee Ray, Thomas P, Tip O'Neil, and you, dumb ass, who just threw water on me. (01/07/94 at Seattle Center Arena, Seattle, Washington)"
