birçoğumuzun hayalinde olan ütopik devlettir.
seçimler öncesi "kimsesizlerin kimsesi" olacaklarını, sosyal atılımlar yapacaklarını meydanlarda hönküren niyeti belli cebi şişkin kişilerin koltuk sevdası ve göt rahatı uğruna verdikleri sözleri unutması ile rüyadan uyanılır. bir sonraki rüyaya, yani bir sonraki seçime kadar.
bırakın kurtların yediği kuzunun hesabını sormayı, insanlar vatandaşlık haklarını arayamıyor devlet kapısında. sosyal hukuk devleti bir anda mafya devlet olup çıkıyor halkın karşısına.
(bkz: türkiyede en büyük mafya devlettir)
devlet kendi bekası uğruna beslediği terör ve mafya bumerangıyla temelinden sarsılıyor. devlet ile devletin dinamikleri birbiriyle savaşıyor. filler meydanda, ezilen yanlızca çimenler oluyor.
bez parçaları üzerinden din istismarıyla siyaset yapan devlet ve devlet büyükleri istemiyorum ben bu ülkede. isteyen kıçını açsın, isteyen başını kapasın, isteyen de o çene altına takacağı türbanın iğnesini götüne batırsın bana ne.
*ben sosyal devlet istiyorum,
*ben temiz siyaset yapan politikacılar istiyorum,
*ben vatandaşının cebindeki parayı nasıl alırım diyen değil, vatandaşıma nasıl daha fazla kazandırırım, vatandaşımı nasıl daha iyi yaşatırım diye düşünen devlet istiyorum.
*ben ülkemi seviyorum ve ilelebet bu toprakların üstünde al bayrağımızın dalgalanmasını istiyorum.
