inanılmak istendiği gibiydi tüm yalanlar ve gözlerden fışkıran kinin yakıcılığı kadar içinizde söndüremediğiniz yangınlar. her defasında, "acaba" dedirten, ardından küfürler ettiren kadınlara olan nefretin asıl sebebinin, daha zeki olma ihtimalinin çıldırtışıydı sizler için. bildim bunu. hep de dedim ki, aman ha sakın anlamasınlar. anladıklarında dünya çekilmez olurdu.
yokluğun biçareliğinde nefes alamayacak bedenleriniz, ruhunuz hep bir öncekinde takılı kalacak. bir rüyadan uyanmadan başka bir rüyanın arzusunda boğulacaksınız.
beynimi kemiren kurdun sahibi. ve aslında o hiç ölmedi.
***
şimdi mutlu sonları olan filmleri izleyip, ağlamaya devam edin.
