saatlerce tüylerini okşadığınız arkadaşın kesildiğine şahit olup şoka girme durumu. bu yüzden koyunla çocuğun bağ kurması önlenmeli, veya çocuğun göreceği bir yerde kesilmemelidir.
ya da en basit çözüm olarak inancı ve kurbanın gerekliliğini ona anlatıp, kavurma isteyip istemediğini sormak.
kurban bayramından nefret etmemin sebebi de zaten çocukken bu hayvancağızlarla kurduğum gereğinden fazla nitelikteki duygusal bağdır. ha şimdi gördüğümde yine kurmuyo muyum? tabi ki kuruyorum. napim kardeşim iletişimden kendimi alamıyorum. gel gör ki o hayvanlar kart kurt, hatta hart hurt kesilmeye başladığı zaman krizlere giren yine ben oluyorum.
küçükken aynı bağı bi de semiz mi semiz bi inek arkadaşla da kurmuştum...hatta kendisine 'sarıkız', 'lekeli','çakırgöz' gibi sıradan inek isimleriyle alakası olmayan orjinal bi isim bile koymuştum*. günden güne dostluğumuz arttı ve kurban bayramına bir gün kala aldım elime makası, akşamüstü gittim ipini kestim efenim. kaçsın, evrende serbestçe dolaşsın diye. üstelik bizim ineğimiz falan da değildi. bizim inekimiz zaten hiç olmadı.* o kadar risk aldım yani. ama tabi kendisi 'yisin yisin de bayrama kadar iicene etlensin' mantığıyla komşunun her gün getirdiği otlara kandı. kaçmadı. tercihini rahattan yana kullandı. ertesi gün de acı son yaşandı tabi ikimiz için de. ipi kestiğim bile anlaşılmadı. inek koparmıştır dediler.
bu tip çocuklar, içinde acıma duygusu ve sevgi olan vatandaş potansiyelidir. böylelerine çok fazla kızmayın. bayram arifelerinde ellerinde makasla falan dolaşıyorlarsa da bırakınız efenim...ipleri kessinler.
