niyeti gayet mantıklı aslında. kurbanlık alacak; sağlıklısı olsun, ibadetimizi yaparken paramızı doğru yere harcayalım düşüncesi hakim. ama çocukları telef oluyor işte her kurban bayramında.
kendimi bildim bileli sürekli keçi tercih eder. 3-4 yıl önce cesaretimi toplayıp 'neden keçi?' diye sorduğumda yaklaşık yarım saat süren bir konferans vermişti. özeti şuydu 'keçi çok seçici bir hayvandır, o yüzden daha iyi beslenir.' hayatımda yaptığım en büyük hatalardan biriydi o soruyu sormak. bundan dolayı artık kurban bayramlarına 3 gün kala kampa giriyorum. stresten mümkün olduğunca uzak durarak, iyi beslenerek bu zorlu güne fiziksel ve mental olarak hazırlanıyorum.
yine saatler süren dolaşma aşamasında, hayvanların tek tek diş etlerine, göz bebeklerine, sol bacağını kaldırarak cinsel bölgesine baktı durdu. sonuçta her zamanki gibi en karizmatik olanını seçti. ayakkabılarımız ve pantolon çoktan kahverengiye dönüşmüştü.
sıra bizim minik ikizlerin kurbanlığa isim koyma aşamasına gelmişti ki, artık gelenekselleşen bir durum. çocuklar duygusal bakıyor olaya. ama bu seferlik adını bana koydurmak istediler nedense.
- abi bu sefer sen koy istersen.
+ koyun işte olm, geçen sene kara şimşeği kabul etmemiştiniz.
- tamam ya hadi bul bi isim.
+ hımmm ne olsun ne olsun... buldum author olsun.
- ya abi git işine ya o ne öyle?
+ siz istediniz olm.
- boşver tamam ya rüştü olsun adı.
niye öyle bir isim seçtim bilemiyorum ama hayvan inanılmaz karizmatikti. böyle siyahlı beyazlı tüyleri vardı. keçi olduğundan, saçları vardı bir de kendiliğinden jöleli gibi. çocuklar fotoğraf çekimi için güneş gözlüğü getirmiş arada onu da taktılar bir de, jön gibi oldu hayvan. yazık oldu.
