bilmiyorum hafız daha önce açtınız mı, bayramda ben kendimi kaybetmişim aramaya üşeniyorken başlığı hiç arayamam. ayrıca başlığın anlatmak istediği de ''kurban kesilirken, parçalanırken hiçbir iş yapmayan ama car car car konuşan insan''... neyyse bu şahıs;
sadece kurban bayramlarında ortaya çıkan, dayak yemesini engelleyen tek şeyin aile dostunuzun bir tanıdığı olmasından kelli kurban ortaklığı olduğu, elini hiçbir şekilde ete-kana değdirmeyen ama elleriyle ağzı ters orantılı şekilde çalışan ve genellikle de yaşlı olan amcadır.
deli oldum hafız! bildiğin deli! bak şimdi anlatayım olayı...
bizim çocukluğumuzda, çocuk psikolojisi diye bir şey yoktu ya da vardı da bizim oralara gelmemişti dolayısıyla ben kendimi bildim bileli, ister koyun olsun ister dana olsun kestiğimiz kurbanların kanlarını soğumadan alnıma sürerim. belki de bu yüzden bu hale geldim, her neyse; çocukluğumun ergenlik sonraki dönemime etkisini bir başka entry de inceleriz. şimdi mevzu dan sapmayalım... şimdi küçüklükten beri kurbanın etrafında dolandığımızdan elimizi de artık ete bulamanın zamanı geldi diyerekten birkaç bayramdır yardım ediyoruz...
neyse hafız, bi' abiyle beraber aldık bi' takozla balta, dönüşümlü olarak birimiz kemikleri takozun üstüne yerleştiriyoruz diğerimiz baltayla vuruyoruz oldukça uyumlu ve senkroniğiz de... ikimizin de işleri var, manitalarla buluşacağız. zaten saat 1'de denilen kesim 3'te yapılmış, kan beynimizde... normalde manitayla buluşmadan önce kanın toplanacağı yer belli ve sabittir... düşün artık ne kadar sinirli olduğumuzu...
ortaklardan da, sadece bir tanesi olaya karışmıyor kalan herkes ma aile, elinden geldiğince bir şeylerle uğraşıyor. bak ama adama; 70 yaşlarında... gelini ve oğlu da var... ama bunlar elleri arkalarında dolanıyorlar etrafımızda. tamam eyvallah, yardım etmesin, ailecek rahatsızlardır belki, insanlık hali... ama ikide birde;
- delikanlı o kemik tencereye sığmaz biraz daha küçük parçalasanızda..
- hah hah hah oraya vur, he gülüm bak olacak...
- şu kemiği bir kere daha ortadan vurun da küçülsün...
derse böyle bir amca; siz de;
- dayı, sahanda kaynatmayacaksınız herhalde kemikleri, büyük tencereye sığar bu...
- amca nereye vuracağımı görüyorum da, bi' çekilsen rahat vursam...
- tamam dayı canın sağolsun cevaplarıyla geçiştirirsiniz...
amma ve lakin bu dedemiz;
- yahu bu gençlerde hiç iş yok'' diyince e tabi normal olarak bizde de kayışlar attı;
- dayı, ben daha iyisini yapana kadar en iyisi bu! eğer daha iyi yaparım diyorsan, alırsın eline baltayı geçersin kütüğün başına... yoksaa; sesini bir zahmet çıkarma yaşına hürmeten burada bu kadar insan susuyor, adamın canını sıkma...
ama sonra bir huzur geldi ki sözlük anlatamam... adam sustu, herkes neşe içinde şirinler gibi imece usulü işini yaptı...
ve seneye alınacak danadan bir ortak eksildi...
yok arkadaş cinnet geçirme sebebi bu adamlar! baltaya kendim sap oluyordum zor tuttular o derece... bir de tavsiyede bulunalım; car car car konuşan amcaları kurban ortaklığına almayalım, aldıktan sonra farkettiysek de, kaza süsü verip bir yerlerini kesip acile yollayalım...
