Şu ana dek kurban konusu üzerine birçok kelam edildi, birçok şey savunuldu, irdelendi. birkaç kelam da biz edelim.
O halde herkes arkasına yaslansın.
Söz almak isteyenler şehadet parmağını kaldırsın, yeterli.
Kurban meselesi birkaç aç insanı doyurma, fakire-muhtaca yardım etme, etini közleyip balkonda bayram yapma meselesi değil. Hele derisini türk hava yollarına bağışlama, derisinden askere postal yapma, vejeteryan kadınlara kemer ve kürk yapma hiç değildir.
insanlık tarihi boyunca kurban inancı daima görülmüştür.
Bütün inanç sistemlerinde kurban kavramı mevcuttur. Evet, aklınıza hangi inanç geliyorsa gelsin, tümünde kurban inancı da vardır. Bunun sebebi kan konusunda saklıdır.
Kanatmak, kan akıtmak, boğazlamak tarih boyunca yaşayan bir olgu.
Tanrılar ve tanrıçalar için kesilen çocuklar ve bu çocukların kanlarının denize akıtılması, satanistlerin kendi aralarında şeytan için kestikleri, kanattıkları, boğazladıkları insanlar... Bu örnekler çoğaltılabilir.
Kan - kanatmak - boğazlamak meselesi önemli. Psikodinamik yaklaşıma göre insanda bulunan temel eğilimler cinsellik ve saldırganlıktır. Bu iki temel eğilimin dizginlenmesi, terbiye edilmesi veya yatıştırılması için bir iki yol mevcut. Cinselliği dizginlemek, teskin etmek cinselliği yaşamakla gideriliyor. Orgazm meselesi yani.
Peki ya saldırganlık?!
cevap kalın harflerle "kan!"
insanın doğasında bulunan saldırganlığın kelepçelenmesi-susturulması için satanistler aralarından bir kurban seçip kan akıtırlar. Yine aynı şekilde tanrılara ve tanrıçalara öz çocuklar kurban edilir, kanları denize akıtılır, böylece saldırganlık teskin edilirdi, dizginlenirdi.
Buradaki ayrıntı kurban adaylarının çok değerli ve en vazgeçilmez olmalarıydı.
Peki kurban kültürü olmayan veya kalmayan toplumlarda saldırganlığı teskin etmek için dışarıya çıkıp adam doğramak mı gerekiyor? Ya da bazı para babalarının yaptığı gibi bir işkence müzesine üye olup zevk uğruna testere ve matkapla insan doğrayıp etini cınbızla toplamak mı gerekiyor? Hangisi? Hiçbirisi mi? Bilmiyoruz...
Satanizmin ve çocuk kurbanlarının olmadığı toplumlarda artık alternatif olarak kan akıtma dürtüsünü tatmin etmek amacıyla Avrupa ve Amerikanya devletleri kanlı birkaç kültüre imza atmış: boks ve boğa güreşi kültürü. Bundan önce de, Gladyatör filminden hatırlayacağınız üzere, Roma, iyi yetiştirilmiş gladyatörlerini arenalarda aslanlara yem edecek kadar kana susamış insanlarla doluydu. Daha sonra bu katliamlar sözde modernizmle birlikte daha çağdaş görünen ve spor olarak kabul edilen boks maçlarına ve boğa güreşlerine yerini bıraktı.
Bütün bunlar ne içindi peki?
Kana susamış mazoşistlerin, işkencecilerin, satanistlerin kan ihtiyacını karşılamak!
saldırganlığı yatıştırmak, doyurmak, tatmin etmek...
işte bütün bunlara karşı Allah'a verdiği sözden dolayı gözünü kırpmadan sahip olduğu en değerli şeye, yani ismail'e kıymaya, onu boğazlamaya, ondan kan akıtmaya karar veren ibrahim verdiği sözünü tuttu. Ancak bıçak ismail'in boğazını kesmeyince Allah tarafından bir lütuf olarak bunun yerine koç kesilmesi farz olundu. Neden peki? insandaki saldırganlık dürtüsünü tatmin etmek ve gerçeğe ulaşabilmek adına kan akıtmaktı mesele...
Ayrıca söylemek gerekirse cihad kavramının kökeninde de kan vardır ve bunun nihayetinde şehadet mertebesiyle Allah'a ulaşmak sözkonusudur. Sözlerimi bir alıntıyla bitireyim:
--spoiler--
"Bu ibrahim'in dinidir; kana susamış tanrıların, mazoşistlerin ve işkencecilerin değil. insanın mükemmelliğe ulaşmasının, bencillikten ve hayvani arzularından kurtulmasının hikayesidir yaşanan. insanın daha ulvi bir makama ve aşka, ve bilinçli bir insan olarak sorumluluklarını yerine getirmesine engel olacak her şeyden azade olduğu bir iradeye yükselişidir...
Hikaye, bir koçun kurban edilişiyle sona eriyor. Bu, Yüce Allah'ın tarihin en büyük insan trajedisinin sonuna ilişkin dileğidir - birkaç aç insanı doyurmak için bir koç kurban etmek.
Sen de ibrahim gibi kendi ismail'ini getirmelisin Mina'ya. Senin ismail'in kim? Ancak sen bilebilirsin, başkası değil. Belki eşin, işin, yeteneğin, gücün, cinsiyetin, statün vs. Ne olduğunu bilmiyorum, ama ibrahim'in ismail'i sevdiği kadar sevdiğin birşey olmalı. Senin özgürlüğünden çalan, görevlerini yerine getirmeni engelleyen, seni eğlendiren, hakikatı duymaktan ve bilmekten alıkoyan, sorumluluk kabul etmektense meşrulaştırıcı sebepler ürettiren ve seni sadece gelecekte senden gelecek yardım için destekleyen ne varsa; işte bunlar onun işaretlerindendir. Onu arayıp bulmalısın. Eğer Allah'a yaklaşmak istiyorsan, ismail'i Mina'da kurban etmen gerek.
ismail'in yerine geçecek koçu (fidye) sen tespit etme, bırak Allah sana yardım etsin ve bir hediye olarak göndersin. O, koçu ancak bu şekilde kurban olarak kabul eder. Koç ancak ismail'in bedeli olduğunda kurbandır; yalnızca kurban olsun diye koç boğazlamak ise kasaplıktır..."
--spoiler--
Kurban 1995 yılında Outside adı ile kurulmuştur. Tarzları tam olarak belli olmasada hard rock diyebiliriz. Sahne performansları gerçekten müthiş olan bir grup. Şarkıları eğlence,neşe dolu bunlara örnek verirsek sevdiğim şarkıları : Yalan Dostum, Kurban, Sakın Söyleme, Yosma, Zorba, Lambaya Püf De, insanlar, Namus Belası(cover) gibi şarkıları oldukça iyidir.
Vokal/Gitar: Deniz Yılmaz, Gitar
Gitar: Özgür Kankaynar
Bas: Kerem Tüzün (Bas Gitar)
Davulda ise: Burak Gürpınar.
son albümleriyle müzikalitesini tekrar ortaya koymuş gruptur.
tek gitara dönmüş olmaları konserde istenen diğer albüm parçalarını zorla çalmalarına sebep olsada ,
tekrar kulaklarımızın pasını silmişlerdir.
özellikle istanbul konserlerindeki kişi azlığı can sıkmaktadır.
artan seçenekler kurbanıda biraz etkilemiş gözükmektedir.
artık tamamen olgunluk tavırlarını takınarak ve yaptıkları müziğin kalitesini bilerek pop kültürünü tamamen taşağa almaya başlamışlardır. helal olsun diyoruz.
ayrıca; 18 aralık 2010 kurban bursa konserinden, çalı gazinosunda çalışan arkadaş, bir daha oradaki insanlardan biriyle karşılaşırsa ne olur merak etmekteyim.
ayrıca yine sözkonusu konserden dipnotlar; burak gürpınar internet alemindeki yorumlarda athena sonrası dönüşte tuşesinde düşüş olduğu söyleniyordu ama alayı yalan. konseri sahneden ve özgür kankaynarın amfisinin ve kendisinin dibinden izledim, ancak kulağıma en sağlam gelen, burak'ın trampetiydi. çalı gazinosu çalışanı "böyle ayrılık olmaz" sempatizanı arkadaşın kulağına eğilip sağlam ayar verdi sanırım ama tam duyamadım ne yazıkki...
özgür kankaynar; grupta artık tek gitar olmasının ve uzun saçın verdiği gazla daha fena bi adam olmuş. ayrıca konser boyu pena istememe hep psikopatmısın dedi, sonlarda bir penası kaldığında sırf söz verdiği için o penayı bana veren ve son beş parçayı benim verdiğim penayla tamamlayan daha pinchli olan, ayrıca çalı gazinosunda çalışıpta kurbandan "böyle ayrılık olmaz"ı isteyen arkadaşa konser sonrası herhangi birşey yaptımı merak etmekte olduğum gitarist, kız söylediğini zannederken öyle bir bakıyordu ki...
kerem tüzün; akşam yine "türkiye'nin en iyi bass gitaristi" sıfatını sonuna kadar doldurdu. adam bir kere hata yapar be kardeşim... ama yok adam kusursuz.
deniz yılmaz; başta da belirttiğim gibi olgunluk tavırlarını tamamen takınmış, piyasayı tamamen siklemediğini tam rengiyle belli etmiştir. ayrıca bu adamı bildim bileli bu kadar sağlam siyaset yaptığını bilmemiştim. serdar ortaç kişisinin bilmemne gazinosunda yalan parçasını söylemesiyle dalga geçerken ayrı bir olayı vardı.
son olarak şayet denk gelirlerse; bursadaki "kemiği toplamışız" diye tabir ettikleri o kemik kadro onları her zaman bekler...
bir tanımda yapmak gerekirse; zannımca türkiyenin en iyi canlı performans grubudur, tabiiki albümlerde de kalite ortadadır *.
az önce bursa konserinde çok enteresan bir olay yaşamış grup.
ön sıralardan mal ötesi bir kız, deniz'den böyle ayrılık olmaz adlı şarkıyı istedi. evet, kurban'dan. tabi, grup elemanları kızı taşşağa sardı, kıza buyur sen söyle dediler. o gerizekalı da söylemeye başladı şarkıyı. deniz'in ağzından yazıyorum: biz popçu değiliz, peçeteyle istek yaparsanız o peçeteyle kıçımızı siler, yüzüne yapıştırırız!
gerek yaptıkları coverlar olsun, gerek kendi şarkıları olsun ülkemizdeki en başarılı rock gruplarından birisidir. sahne performansları da gayet iyidir. şarkı sözleri gayet iğneleyicidir. rock müziğin hakkını her anlamda vermektedirler.
cuma akşamı engelliler yararına izmir 'de konser verecek gruptur. * sahip'le ciddi bir başyapıt çıkardıklarını ve konserin muhtemelen son albüm ağırlıklı olacağını düşününce hatta buna konserin 12 tl olduğunu ekleyince cazip bir akşam keyfi gibi gözükmekte program.
cover şarkılarla örülü sert 'le başlayan süreç; insanlar 'la belli bir rotaya girip, sahip 'le tavan yapmıştı.
editimsi: sahip, karanlık yapısıyla sert gitar rifflerini örtüştüren bu ülke topraklarından çıkmış olması ayrı bir memnuniyet kaynağı olan özel bir albüm! dinleyiciye özel. nevi şahsına münhasır.
her sene internet sitelerinde kurban bayramına ithafen koyun resimleri koyulan, üstünde de "acımız büyük" yazan esprili, şahane müzik grubu. nedense bu sene böyle bir şey yok.
ankara da rock'n stars festivali kapsamında kısa bir konser vermişlerdir.güvenlik görevlilerine konser boyunca takılmıştır adaşım deniz.
''sevgili güvenlik görevlileri alana gelin de nihat doğan dinleyeceğinize biraz kurban dinleyin.''
zorba en sağlam şarkılarıdır fikrimce.ankara'ya bi daha bekliyoruz diyelim ne diyelim artık.
her zamanki kurban performansıydı ki zaten kapalı mekanlarda bu kadar olur, itişmeler kakışmalar görememeler vesaire, kurbanın hakkı yenmez o ayrı ama bir husus var ki değinmeden geçmek olmaz, abi gözünüzü seveyim bir daha orda yani studio live'ı istanbul live yapmış zihniyete sahip ve düğün salonu bile yapılamayacak bir yere performans merkezi yapmışlar, daha doğrusu yapmaya çalışmışlar, e olmamış tabii, orda sahneye çıkmayın, bizi de böyle b.ktan yerlere sürüklemeyin.*
giriş olayını konser saati algılamış bir iki zeki arkadaş oeh iki buçuk saat oldu nerde kaldılar diye tepki verdi onun dısında mukemmel bir konserdi. ben zaten konserin 11 den sonra baslıyacağını bildiğimden cok beklemişim gibi gelmedi şahsen. tam orta yerde pogocular arasında ezildik. ilk fasıldan sonra bise cıktılar 3 şarkı daha soylediler çıkışta kaybettiğimiz arkadaşlarımızı bekliyelim derken grubun da tam o yoldan kendi odalarına geçtiğini farkettim ordan gönderilmeden kaçalım dedim o arada burak gürpınar geçti yanımızdan. konser yeni albümden birkaç şarkı eskilerden ise onlarca şeklindeydi sanırım... 2 saatten fazla kaldılar sahnede. işte oyle çok güzel bir konserdi yalnız kapının orda ısrarla on kez önümden geçen sevgili görevli sinan abiyi mi koruyodun benden allah seni top etsin ittirdin kaktırdın beni dedim neyse dövmiyeyim seni.
bir de en son zerre alkol almadan son kat merdiveninde yuvarlandım ben resmen on basamak yuvarlandım o da olmasa baya keyifli biterdi gün benim için, öyle işte güzel konserdi yahu özlemişiz istanbulda.
