Dünyaya niçin geldiğimizi söyleyemeyen bir kitap. "ALLAHA KULLUK iÇiN" DENiYOR. Allahın kulluğa, ibadete mi ihtiyacı vardı? Melekler zaten yapıyordu.
Allaha kulluk için neden bu dünyada bu kadar eziyet çekiyoruz? Abartmıyorum. Gerçekten neredeyse suçsuz olmamıza rağmen acılar, sıkıntılar çekiyoruz, hastalıklarla, ekonomik zorluklarla baş etmek zorunda kalıp psikolojik bozukluklar yaşıyoruz.
Cennet veya cehenneme layık olmak için bunlar şart mıydı?
Bu zorlukları yaşamadan da "sen zaten cennet/cehenneme layıksın" deyip direk sonuca gidilebilirdi. Bazıları buna "o zaman sonucun bu olduğuna inanmazdın. Yaşayınca sen de bunu hak ettiğine şahit oldun" gibi cevaplar veriyor. E her şeye gücü yeten allah bizi ikna etmeye kadir değil midir ki yaşatmak zorunda kalıyor. Sürekli övülen Allahın kudreti ve adaleti o kadar az mı ki bizi hak ettiğimiz şeye ikna edemiyor?
Bana sorulsa idi bu dünyaya gelmeyi istemezdim. Oysa sürekli ibadet eden meleklerden farkım "iradem" idi...
ebu leheb yaşarken neden müslüman olmadı peki? yaşarken müslüman olsaydı kur'an'ı kerim'de yazan tebbet suresi yalanlanmış olacaktı. çünkü tebbet suresi daha kendi hayattayken inmişti. en azından yalandan da olsa ben müslüman oldum deseydi koca sureyi bertaraf etmiş olacaktı. yani kur'an yalanlanmış olacaktı. yerle bir olacaktı. ebu leheb bunu gayet iyi bilmesine rağmen müslüman ol(a)madı. çünkü kur'an allah kelamıdır. ne yazıyorsa doğrudur.
küfür bazılarınızın kılcallarına kadar işlemiş gibi artık bunu dava edinmişe benziyorsunuz. ama kimsein sonu belli değil ne kafirler var küfrün bayraktarı olup sonra imana gelen. ama bu hal üzre ölürseniz iş işten geçmiş olacak.
"Kulumuza indirdiğimiz kitaptan dolayı bir şüphe içinde iseniz onun benzeri bir sûre de siz getirin, Allah’tan başka taptıklarınızı da yardıma çağırın; eğer iddianızda samimi iseniz!" bakara-23
Birşeye inanmak istemediğiniz taktirde, gördüğünüz somut bir olayı bile insan oğlu görmezden gelip bilinçli olarak yok sayabilir. inanç farklı bir şeydir.
