okuyanın okurken şöyle bi düşüncesi vardır ''ben şimdi bunu okuycam ve de çelişkilerine bakıp ateist olcam, sonra da bunu her yerde dile getircem**'' bende diyorum ki; kutsal bir kitabı, kutsal kitap olarak okuyun, söylediklerine farklı bakış açılarıyla bakın, bi yerinde aklınıza(!) yatmayan bi şey görünce şeker bulmuş çocuk gibi sevinmeyin, o kısım ya işinize gelmiyodur ya da sizden bi şeyler istiyodur. anlamadığınız bi ayet olursa (parantez açıyorum; en çok burda eleştiriliyo, hani apaçık ayetler şeklinde gelmişti deniyo, evet öyle geldi ama unutmayın ki kuran-ı kerim tüm zamanlar için gönderildi, yani 500 sene önce yaşamış insanların anlayamadığı kısımları şimdi sen anlayabiliyosun, senin anlayamadığın kısımları da senden sonra ki nesil anlayacak, bu da tüm zamanlar için gönderildiğinin kanıtıdır, konumuza dönelim.) diğer ayetlere de bi bakın, banane banane apaçık geldi şip diye anlamam lazım gibisinden saçmalıklarla kendinizi yormayın. sonuç olarak, karalamak için değil ne olduğunu anlamak için okuyun.
Tersten okumanın etkisidir, büyük ihtimal arapcayı sökememiştir,bütün harflerin yüzüne bakıp bakıp bu zeka bende ne arar a.q ,ateist olurum daha iyi diyen kişi tepkisidir.
öncelikle bir insanın ateist olması normal bir olgudur. zaten inanç diye bahsettiğimiz kavram kişilerin mantık durumlarına bağlı bir durumdur.
benim görüşüme göre ise bir insanın ateist olabilmesi için tüm "kutsal kitapları" okumuş, bunun üzerine düşünmüş ve mantığına yatmamış olması gerekmektedir. sebepsiz yere hiç bir "yaratıcı" kavramına inanmıyorum diyen bir insanın durumu zaten akıl ve mantığa sığan hadise değildir. bunu araştırmış, irdelemiş, bunun üzerine kafa yormuş ve mantığına uymadığını gerekçeleriyle anlatan bir ateisti baş tacı ederim.
keza bunun tam tersi de geçerlidir. herhangi bir dine mensup birey dininin ne olduğunu, neyi anlattığını, neden inanması gerektiğini bilmesi, araştırması gereklidir. yoksa ebeveynlerim şu dinden bende o yüzden şu dine inanıyorum veya işte inanmazsam cehenneme giderim demek tamamen saçmalıktan ibarettir.
pek çok dindar kisvesine bürünmüş insan tanıyorum. bunların müslüman olanları kendi dininin ilk kuralı olan "oku"mayı bile gerçekleştirmemiş, kendi dininin kutsal kitabını okumamış durumdalar. ne anladım ben bu işten?
azıcık inancı kalmışken daha, dindar bir arkadaşı tarafından sözde okuyup anlaması beklenen kişide tam tersi etki yapması sonucunda içindekiler kısmının, size nasıl yani dedirtmesi ve çelişkiler karşısında "yok artık" deyip inanca veda etmektir.
